Smoczyński h. Niwa (in. Smoczyński, herb własny), otrzymali szlachectwo w 1768 r. Nobilitacja wraz z herbem została przyznana Janowi Smoczyńskiemu przez króla Stanisława Augusta, czego potwierdzenie 20 V 1780.
Smoczyńscy herbu własnego zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.Herb — w polu czerwonym nad półksiężycem złotym z gwiazdą ośmiopromienną srebrną na każdym rogu słup czarny, z koroną złotą na wierzchu. Nad koroną szlachecką ośmioromiena gwiazda srebrna.
Są także Smoczyńscy herbu Stankar, którzy otrzymali prawa nowego szlachectwa w Król. Polskim po ogłoszeniu prawa z r. 1836.
• JADWIGA Smoczyńska h. wł., 1v. Księżopolska 2v. Zembrzuska (ok. 1805-po 1832), c. Walentego i Agnieszki Sochockiej; zamieszkała Grudów, parafia i gmina Grudów, obecnie pow. Pruszków 1825-1827, następnie w Warszawie ok. 1829-1845; ur. prawd. Duranów, pow. Sochaczew (MK Brwinów); 1m. (ok. 1825) Jan Księżopolski (ok. 1790-ok. 1829); dzieci: Tomasz Jan Wincenty (ur. 2 I 1825 Grudów), Maria Aleksandra (ur. 19 VII 1827 Grudów) – Księżopolscy; 2m. (1832 Warszawa) Konstanty Filip Zembrzuski (ok. 1800-po 1832), s. Józefa i Zofii Nehol; w aktach także: Filip Zembrzuski; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Teresa (ok. 1829-1832), Marianna (ur. 1845 Warszawa) – Zembrzuskie.
• WALERIAN Walery Karol Smoczyński h. Niwa (9 XII 1831-10 III 1914), s. Karola i Justyny Duńskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Niwa (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Warszawa, chrz. 1832, zm. tamże, lat 82, poch. Cm. Powązkowski, kw. 27-I-10/11 (MK Warszawa: św. Andrzej; Cm. Pow.); ż. (1861 Warszawa) Józefa Marianna Boruta-Skulska h. Rogala (1842-1904), c. Adama Emeryka, urzędnika Królestwa Polskiego, i Józefy Doroty Marianny Chmielewskiej h. Wieniawin; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Maria, Mieczysław, Jadwiga.
Źródła: Bork. Sp. 406; Kanc. 42 f. 228; Ostr. nr 3458, t. 1/586, t. 2/359; Sęcz.; Vol. Leg. t. 7/804; Żern. t. 2/359; T. Gajl, Herbarz polski online.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz