Sławęcki

Sławęcki h. Jastrzębiec, vel Sławencki, Sławecki, Sławęski, dziedziczyli we wsi Sławęcin, w parafii Radzanowo, pow. Płock, ale pierwotnie mogli wyjść ze Sławęcina w pow. łęczyckim, parafia Grabów.

Według regestów poborowych powiatu łęczyckiego z r. 1576 wieś Sławęcin miała 8 łanów, 2 zagrodników, karczmę, 10 osadników. Mikołaj Sławęcki miał tu 3 ćwierci (Paw. Wielk. t. 2/72, 131). Za czasów Paprockiego (1584) są już Sławęccy na Litwie. Jeden z nich był wówczas pisarzem skarbowym W. Ks. Litewskiego. Grzegorza Sławeckiego wspomianają konstytucje sejmowe 1638 r. (Con.). Jan Sławecki, Sławęcki (ok. 1585-po 1621), rotmistrz w oddziałach Lisowczyków, walczył pod Chocimiem 1621 r. Ignacy Sławecki (1805-1857), literat, powstaniec 1830/31 r., emigrant, plantator (PSB).

W XIX wieku wsie noszące nazwę Sławęcin znajdują się w pow. mławskim (par. Zgliczyn), konińskim (par. Ślesin), łęczyckim (par. Grabów), hrubieszowskim (par. Sitaniec), a wieś Sławencin, w dawnym pow. kowalskim (par. Chodecz).

Według Wittyga, prócz Jastrzębców mają być jeszcze Sławęccy h. Odrowąż oraz h. własnego. Są Sławęccy w Sławęcinie (Sławencinie) w pow. kowalskim, jak też we wsi o tej nazwie w pow. konińskim. Na podstawie informacji z Bonieckiego, Sławęccy Jastrzębczykowie mogli też wziąć nazwisko od Sławęcina w pow. jasielskim, gdyż z Lisowa w parafii Sławęcin pochodzą Lisowscy tego herbu (Bon.).

Genealogia
(osób: 32)

 

• MACIEJ Sławęcki na Sławęcinie h. Jastrzębiec (1794-13 III 1882), s. Franciszka i Bogumiły Moszczyńskiej, właściciel ziemski, kapitan wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich i powstania listopadowego 1830/31; służbę wojskową w 1811 r.; burmistrz miasta Wąchock, obecnie pow. Starachowice, w 1840 r.; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Jastrzębiec, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; był prawnukiem Piotra Sł., który w r. 1702 żonie Joannie Godziszewskiej 1000 złp. zabezpieczył na dobrach Sławęcin, parafia Radzanowo, w pow. płockim (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Dzwierznice, pow. płocki, zm. Kazimierz Dolny, ówczesna gubernia lubelska (MK Radzanowo; Dz. Pozn. 83/1882); ż. (1830 Cerekiew) Ludwika Tekla Sochaczewska (ok. 1810-po 1850), c. Antoniego i Marianny NN.; ślub w parafii Cerekiew, pow. Radom, miejscowość: Wola Jeżowa (MK Cerekiew); dzieci: Maria, Kamila, Maksymilian, Filip

 

• MARIANNA Barbara Sławęcka h. Jastrzębiec (29 VI 1799-po 1834), c. Franciszka i Bogumiły Moszczyńskiej; zamieszkała Poniatowo 1831, Dzwirzno 1834, parafia Chamsk, obecnie pow. Żuromin; w aktach także: Sławęska; ur. prawd. Sławęcin, parafia Radzanowo, dawny pow. płocki, chrz. 1799 Niedzbórz, pow. Mława (MK Niedzbórz); m. (1818 Zgliczyn) Ignacy Zdziarski (ok. 1790-po 1834), s. Bartłomieja i Marianny NN., właściciel ziemski; ślub w parafii Zgliczyn Kościelny, pow. Mława, miejscowość: Sławęcin, uwagi: nazwisko matki panny zapisano jako Łuszczyńska (MK Zgliczyn); dzieci: Adolf (ur. 1831 Poniatowo par. Chamsk), Florentyna Marianna (ur. 1834 Dzwirzno par. Chamsk) – Zdziarscy.

Źródła: Bon. t. 14/369; Bork. Sp. 401; Dw. Teki; Kros. 396; Krzep. Mał. 97; Nies. t. 8/404-405; Pap. 184; PSB t. 38/585; Sęcz.; SGKP t. 10/775; Szl. Król.; Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, s. 179; Żern. t. 2/353.