Skrzyszowski h. Gryf odm. (in. herb własny), vel Skrzyszewski, Krzyszowski, Krzyszewski, błędnie Skrzyskowski, rodzina włościańska ze wsi Skrzyszów (Skrzyszowo, Krzyszewo), w pow. tarnowskim, której to wsi dziedzicami byli w XVI wieku Mieleccy herbu Gryf.
Z nich Stanisław, wójt w Skrzyszowie, który „nie raz odwagi rycerskiej nie małe dał dowody”, otrzymał nobilitację w 1546 r., razem ze swoimi potomkami. Do swojego herbu przyjęli go Jan Mielecki, kasztelan wiślicki, oraz Mikołaj Łowczowski, o czym sporo pisze Paprocki (1584), przytaczając akt nobilitacji. Syn jego, także Stanisław, pisarz kancelarii koronnej, „mąż w prawie ojczystem biegły”. Marianna Skrzyszowska była za Klemensem Ustrzyckim, kasztelanem sanockim (Nies.; Pap.). Niektórzy osiedlili się na Śląsku. Józef, podniesiony do stanu rycerskiego w Galicji austriackiej w 1817 r. (Szl. Gal.).
Skrzyszowscy herbu Gryf zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji w 1782, w sądzie godzkim bieckim, i 1788 r., zaś w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.
Herb — w polu czerwonym gryf srebrny. Nad tarczą dwa hełmy ukoronowane. W pierwszym pół gryfa w lewo, w drugim dwie trąby w połowie naprzemian srebrne i czarne. Labry czerwone podbite srebrem.
Jest to odmiana herbu Gryf nadana Skrzyszowskim przy nobilitacji i adopcji do herbu w 1546 r., a potem przy potwierdzeniu Pawła w godności szlacheckiej w 1788 r. w Galicji przez cesarza austriackiego Józefa II, a następnie przy podniesieniu syna jego Józefa przez Franciszka I w 1807 r. do stanu rycerskiego (Ostr.).
Genealogia
(osób: 30)
• LUDWIK Skrzyszowski h. Gryf (24 VIII 1804-po 1850), s. Marcina i Salomei Moszczeńskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Gryf, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (ok. 1840) Józefa Karwowska (ok. 1820-po 1850), c. Józefa Aleksego i Rozalii Grzędzielskiej; dzieci: Aleksander (Edmund).
• MARIA Skrzyszowska h. Gryf (ok. 1865-po 1890), c. Antoniego i Malwiny Chęcińskiej; zamieszkała w parafii Stojanice, pow. Mościska, dawne woj. ruskie (MK Lwów: św. Andrzej); m. (1890 Stojanice) Kazimierz Antoni Kędzierski (ok. 1865-po 1890), s. Izydora i Antoniny Sieleckiej; ślub w parafii Stojanice (MK MK Lwów: św. Andrzej).
Źródła: Bork. Sp. 399; Krzep. Mał. 97; Nies. t. 8/394; Ostr. nr 3441, t. 1/583, t. 2/357; Pap. 137-138; Sęcz.; SGKP t. 15 cz. 2/592; Szl. Gal. 228; Szl. Król.; Żern. t. 2/349-350.
Kiedy znalezli sie w guberni lubelskiej gniazdo skrzyszew ziemia łukowska
OdpowiedzUsuńszymon Skrzeszewski vel Skrzyszewski