Wieruski

Wieruski h. Szreniawa (in. Śreniawa), rodzina małopolska, pisali się „z Wieruszyc”. Ich gniazdem są Wieruszyce w pow. bocheńskim, parafia i gmina Łapanów.

W 1581 r. Wincenty Wieruski płacił tu od 7 zagród z rolą, 1 bez roli i 1 rzemieślnika (Paw. Małop. 55). Jan z Wieruszyc Wieruski, dworzanin królewski 1548, chorąży nadworny i starosta sądecki, uczestnik poselstwa do Turcji 1557 (Nies.). 

Wieruscy herbu Szreniawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Genealogia 
(osób: 26)
 

• LUCYNA Wieruska z Wieruszyc h. Szreniawa (1863-1943), c. Agatona i Antoniny Marii Modzelewskiej; zamieszkała 1881 r. Gorlice, pow. Gorlice; ur. prawd. Ryglice?, pow. Tarnów, zm. Rybna k. Krakowa (MK Rybna); m. (25 VIII 1881 Gorlice) Ludwik Klemensiewicz (1849-1916), s. Ludwika i Joanny Malina, sędzia okręgowy w mieście Gorlice; ur. Wiedeń, Austro-Węgry, zm. Biecz, lat 67, poch. Kraków Cm. Rakowicki; ślub w parafii Gorlice, miejscowość: Szymbark, uwagi: szlachta, on kawaler lat 32, ona panna lat 18 (MK Gorlice); dzieci: Stefania Klemensiewicz (1882-1977), mąż: Roman Alojzy Jaworski (1883-1944); Zofia Ludwika Klemensiewicz (1886-1974), mąż: Marian Jednowski (1873-1932).
 

• ROMAN Wojciech Wieruski z Wieruszyc h. Szreniawa (1797-po 1843), s. Józefa i Rozalii Kraszkowskiej, dziedzic dóbr Boria (Borya), parafia Bałtów, dawny pow. opatowski, obecnie pow. Ostrowiec Świętokrzyski 1843; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem Szreniawa, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Charzowice, parafia Sokolina, pow. Kazimierza Wielka, chrz. 1797 (MK Sokolina); ż. (13 XI 1828 Policzna) Franciszka Olechowska (ok. 1805-po 1830), c. Kazimierza i Heleny Pieniążek h. Odrowąż; ślub w parafii Bałtów, miejscowość: Policzna i Bałtów (MK Policzna); dzieci: Agaton.
 

Źródła: Bork. Sp. 492; Nies. t. 9/310; Pap.; Sęcz.; Stup. t.3/178; Szl. Król.; Żern. t. 2/505; Wikipedia: 1; Wieruszyce, dwór obronny Wieruskich online.