Tittenbrun

Tittenbrun h. Lew (in. Lewart), rodzina pochodzenia niemieckiego, zamieszkała w Prusach i w Kurlandii, gdzie są notowani w aktach od 1700 r.

Wachowicz

Wachowicz h. Dąbrowa, są zapewne odgałęzieniem Wachowiczów herbu Szeliga. Ich pierwotnym nazwiskiem było Wach. Wywodzą się z Mazowsza, z pow. ostrołęckiego.

Waga

Waga h. Waga (in. herbu własnego), ze wsi Wagi Gnaty i Wagi Nagórki na Podlasiu, w parafii Przytuły, obecnie pow. Łomża, z której to wsi wyszli na pewno także Wagowie innych herbów (Jastrzębiec oraz Prus I).

Wagner

Wagner h. Lew (odm.), otrzymali nobilitację w Niemczech od cesarza Karola V w 1541 r. Notowani w aktach Prus zachodnich już 1589 r., w pow. tczewskim. 

Waleszyński

Waleszyński h. Łabędź, vel Walesiński, rodzina małopolska, notowana w aktach od 1600 r. w woj. krakowskim.

Wanert

Wanert h. Lew (in. Lew II), vel Wahnert, Wannert, Wenert, wcześniej chyba Weinert, rodzina pochodząca zapewne ze Śląska. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Wardyński

Wardyński h. Doliwa, jedna rodzina z Wardeńskimi vel Wardyńskimi herbu Godziemba. Andrzej Godziemba-Wardyński, stolnik latyczowski 1744 (Nies.).

Waręski

Waręski h. Beczka, vel Warenski, Wareński, notowani w aktach od 1700 r. Mają się wywodzić ze wsi Waręż, leżącej nieopodal miasteczka o tej samej nazwie, w pow. sokalskim, parafia Waręż (Enc. Szl.; SGKP).

Wartołowski

Wartołowski h..., vel Wartałowski, na Mazowszu, w Małopolsce i na Wołyniu. Otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim na mocy prawa z 1836 r.

Weigt

Weigt h..., otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim na mocy prawa z 1836 r.

Weissflog

Weissflog h. Pogrom, vel Weisflog, Wajsflog, nobilitacja wraz z herbem Pogrom nadana w 1820 r. Karolowi Weissflogowi, podpułkownikowi artylerii lekkiej. Potwierdzenie szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r.

Welinowicz

Welinowicz h. Jastrzębiec (odm.), na Litwie 1700, w pow. nowogródz-kim 1791, na Podlasiu 1800. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Wendorff

herb Wierzba

Wendorff h. Wierzba (in. herb własny), vel Wendorf, Wędorf, rodzina pomorska, prawdopodobnie pochodzenia niemieckiego. Jedno z jej odgałęzień osiadło w Inflantach, później także na Litwie i na Wołyniu, w pow. łuckim.

Wędrychowski

Wędrychowski h. Ślepowron (oraz h. Korwin), vel Wędrychoski, Wendrychowski, Wendrychoski, w woj. krakowskim, sandomierskim, na Podolu. Podobno notowani w aktach od 1500 r. W rzeczywistości nobilitację otrzymali za czasów Stanisława Augusta w XVIII wieku.

Węgrzynowicz

Lew

 

Rawicz

 

Węgrzynowicz h. Lew (oraz h. Rawicz), rodzina mieszczańska, nobilitowana w Krakowie 1600 r. Pochodzą niewątpliwie od Węgrzynów czyli Węgrów. Razem z nobilitacją otrzymali herb Lew. Wymienia ich Kuropatnicki w swoim Herbarzu 1789 r., podając herb ich Rawicz.

Wieniawski

Wieniawski h. Wieniawa, nazywani w średniowieczu Wieniawami. Jak pisze Niesiecki, wyszli z Wielkopolski, z pow. wschowskiego. Nazwali się Wieniawskimi od wsi Wieniawa koło Radomia, „czego dowodem są różne transakcje w grodzie radomskim zapisane” (Nies.).

Wieruski

Wieruski h. Szreniawa (in. Śreniawa), rodzina małopolska, pisali się „z Wieruszyc”. Ich gniazdem są Wieruszyce w pow. bocheńskim, parafia i gmina Łapanów.

Wierzchaczewski

Wierzchaczewski h. Nałęcz (in. Nałęcz zawiązany), vel Wirzchaczewski, Zwierzchaczewski, rodzina wielkopolska, wywodząca się ze wsi Wierzchaczewo, dawniej także Wirzchaczewo, w pow. poznańskim, gdzie dziedziczyli w XV wieku (AGZ Poznań).

Wietrzychowski

Wietrzychowski h. Korab, vel Wietrzykowski, rodzina małopolska, której gniazem ma być wieś parafialna Wietrzychowice, w pow. tarnowskim, nosząca w XV wieku nazwę Dzietrzychowice.