herb Korona
herb Jelitawoj. poznańskim, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1697, a według Niesieckiego również w woj. krakowskim. Wspólnie z Czeszewskimi wywodzą się od pomorskiej rodziny Boninów, a zatem właściwym ich herbem jest Korona (Nies.). Niektórzy przeszli do herbu Jelita i zaczęli używać przydomku Saryusz, choć z Sariuszami nie mieli nic wspólnego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Słownik Geograficzny Król. Polskiego wymienia w XIX wieku tylko wieś Sławianowo w powiecie złotowskim. Było to gniazdo Sławianowskich herbu Topór (in. Pałuka), rodziny będącej odgałęzieniem Pałuków Danaborskich z Danaborza. Od tego Sławianowa nazwała się niewątpliwie również gałąź rodu Boninów.
Herb — w polu błękitnym, z korony złotej cztery rogi bawole czarne. Nad hełmem w koronie pół kozła. Herb stary, wspólny początek mający z herbem rodziny Boninów, na Pomorzu (Ostr.).
Genealogia
(osób: 30)
• EUGENIA Karolina Bonin-Sławianowska (ok. 1850-po 1872), c. Karola i Eugenii Bokalskiej; m. (1872 Warszawa) Jan Andrzej Kiersnowski (ok. 1840-po 1872), s. Nikodema i Alojzy Pileckiej; ślub w parafii Wszystkich Świętych (MK Warszawa: Wsz. Św.).
• JAN Chrzciciel Chryzostom Bonin-Sławianowski (1804-1867), s. Antoniego i 2ż. Antoniny Sławianowskiej, prawnik, sędzia sądu apelacyjnego Król. Polskiego; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 (Sęcz.); zm. lat 63 (PSB t. 38 s. 596); ż. (1838 Warszawa) Emilia Ragoczy (1805-9 VIII 1884), c. Jana Bogumiła i Doroty Groell, Gröll; ślub w parafii św. Jana oraz w parafii ewangelicko-augsburskiej, uwagi: wdowa de domo Ragoczy (MK Warszawa: św. Jan; ME Warszawa); 1v. Piotrowicz; dzieci: Maria.
Źródła: Bork. Sp. 401; Dw. Teki; Nies.; Ostr. t.1/86, nr 446, t.2/50; PSB; Sęcz.; SGKP t.10/778; Szl. Król.; Żern. t.2/354.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz