Ślepowroński

Ślepowroński h. Ślepowron, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu. To oni zapewne używali wcześniej nazwiska Ślepowrończyk oraz przydomku Wawrzęta, o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu.
Ich gniazdem jest wieś Ślepowrony w ziemi płockiej, powiat Płońsk, gmina Kuchary, parafia Królewo. W 1398 r. biskup płocki Jakub ma spór o granice wsi Soboklęsk z dziedzicami wsi Ślepowrony (Kod. Maz. 127). Najwięcej Ślepowrońskich mieszkało później w okolicy szlacheckiej założonej w pobliżu ujścia rzeki Nur do Bugu, w pow. ostrowskim, gminie i parafii Nur. Okolica ta dzieliła się na Ślepowrony Bochny, Ś. Compory i Ś. Nagórne, które w 1872 r. łącznie liczyły 132 mieszkańców (SGKP). Byli posłami na sejm i elektorami z ziemi nurskiej 1697 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Genealogia
(osób: 72)

• JAN Ślepowroński (ok. 1820-po 1842), s. Mikołaja i Józefy Żabowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 z herbem Ślepowron (Sp. Szl.); ur. Baby, parafia Ciechanów, obecnie woj. mazowieckie (MK Ciechanów); ż. (1842 Ciechanów) Elżbieta Dembińska (ok. 1818-1847), c. Piotra i Tekli Szamborskiej vel Samborskiej; ur. Niechodzin, parafia Ciechanów. zm. Ciechanów, lat 29; ślub w parafii Ciechanów, miejscowości: Baby i Niechodzin (MK Ciechanów); dzieci: Józef.

• ŁUCJA Ślepowrońska (ok. 1750-po 1772); zamieszkała Ślepowrony Compory, parafia Nur, obecnie woj. mazowieckie; m. (28 VI 1772 Nur) Wawrzyniec Wiński (ok. 1730-po 1772), dziedzic cząstkowy we wsi Winna Chroły, parafia Winna; ur. Winna Chroły; ślub w parafii Nur, miejscowość Ślepowrony Compory, uwagi: on wdowiec, ona panna (MK Nur).

Źródła: Bork. Sp. 402; Dw. Teki; Nies.; Pap.; Sęcz.; SGKP t.4/837, t.10/761, 949; Szl. Król.; Żern. t.2/352.