Winnicki

Winnicki h. Sas vel Sas-Winnicki, z Winnicy w ziemi lwowskiej, na Rusi, gdzie były też Winniki w powiecie lwowskim. Notowani w aktach od 1436 r. (Stat. Łask.). Licznie rozrodzeni, dla rozróżnienia używali różnych przydomków, jak Radziewicz, Łucznik, Kimakowicz, Klizewicz, Hul, Czeczel, Budzianik, itd. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: Innocenty, biskup unicki przemyski 1695. Jerzy, ksiądz, archimandryta dubiński i dermański od 19 XI 1693, biskup unicki przemyski po 1695, administrator metropolii. 

Wittan

 

Wittan h. własnego (in. Lew) vel Witan, Witten, rodzina inflancka, zamieszkała głównie w Liwonii i Kurlandii. Jedna gałąź osiedliła się w woj. łęczyckim, w ziemi gostyńskiej ok. 1650, inna w Prusach. Ich herb mylnie

Gromnicki

Gromnicki h. Prawdzic, wyszli zapewne ze wsi Gromnice in. Gramnice w powiecie warszawskim, której to wsi właścicielem był 1580 r. Adam Gromnicki (Bon.). Następnie pojawiają się w różnych województwach.

Witkowski

 

Witkowski h. Korzbok (in. Korczbok, Kordzbok, Korzbog, niem. Kurtzbach), vel Korzbok-Witkowski, rodzina wielkopolska, której gniazdem są wsie Witkowo i Witkówko w powiecie gnieźnieńskim.

Włocki

Włocki h. Groty, notowani w aktach województwa krakowskiego, powiatu sądeckiego 1693 r., obecni w woj. kaliskim 1700 r. (AGZ Kalisz). Nazwisko mieli wziąć od wsi Wielkie Włoki (Włóki), nie wiadomo gdzie położonej, może w pow. płockim.

Rakowiecki

Rakowiecki h. Rola, vel Rakowicki, wzięli nazwisko od wsi Rakowiec w woj. łęczyckim. Podpisali elekcje 1697 r. z woj łęczyckim, a 1764 r. z woj. rawskim.

Wnorowski

Wnorowski h. Kościesza (in. Strzegomia, Strzegonia) vel Gniewosz-Wnorowski, odgałęzienie rodu Gniewoszów herbu Kościesza, piszących się z Dalowic (Dalewic) i Wnorowa. Bardzo wcześnie musieli się podzielić na dwie gałęzie.

Wójcicki

Wójcicki h. Nałęcz v. Wóycicki, Wojcicki, Woycicki, wyszli zapewne ze wsi Wójcice in. Wojcice (Wojczyce) w powiecie sieradzkim, gminie Gruszczyce, parafii Błaszki. 

Wojewódzki

Wojewódzki h. Abdank (in. Habdank) v. Skarbek-Wojewódzki, Wojewudzki, Wojewodzki, rodzina drobnoszlachecka ze wsi Wojewódki na Podlasiu, w powiecie sokołowskim, parafia Sokołów. Wieś ta dzieliła się na Wojewódki Wielkie i W. Panki, a obecnie na Wojewódki Dolne i W. Górne. Występują w aktach od 1530 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim ok. 1840 r. Jedna gałąź osiedliła się na Litwie, w pow. lidzkim. 

Wojno

Wojno h. Nałęcz, vel Woyno, Wojna, na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Byli posłami na sejm i elektorami z woj. podlaskiego 1648 i 1674 r. (Con.).

Tyszka

Tyszka h. Trzaska, vel Tyszko, Tyski, mazowiecka rodzina szlachecka, w ziemi łomżyńskiej. Jej gniazdem jest zapewne okolica szlachecka Tyszki in. Tyski, w pow. ostrołęckim, gminie i parafii Piski.

Niebrzydowski

Niebrzydowski h. Radwan vel Niebrzydoski, w ziemi chełmskiej, na Mazowszu, Podlasiu i w Małopolsce. Wyszli ze wsi Niebrzydy, w dawnym pow. szczuczyńskim, parafia Słucz, gmina Wąsosz, pow. Grajewo, woj. podlaskie (SGKP).

Wiszowaty

Wiszowaty h. Abdank (in. Habdank) v. Wyszowaty, ze wsi Wiszowate w ziemi łomżyńskiej, w dawnym powiecie Kolno, parafii Grabowo, gdzie są notowani w aktach od 1496 r. „haeredes ex armis Awdancze” (Kap.). Zamienili później herb swój rodowy Abdank na Pierzchałę.

Wojsław

Wojsław h. Junosza vel Woysław, rodzina drobnoszlachecka ze wsi Wojsławy i Wojsławki w ziemi wiskiej, parafii Wąsosz. Z ziemi wiskiej byli posłami i elektorami 1697 r. (Con.). Stanisław Wojsław był dziedzicem we wsi Wojsławy 1706 r. (MK Wąsosz). Są zapewne jednego pochodzenia z Wojsławskimi tego herbu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. (Gaz. Warsz.).

Wojsza

Wojsza h. Pilawa vel Woysza, Wojsz, Woysz, w ziemi nurskiej, z tą ziemią podpisali elekcję 1697 r. (Con.). Wyszli zapewne z województwa krakowskiego, pisali się z Bzowa. Jedna gałąź osiedliła się w województwie smoleńskim. W XIX wieku zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: Stanisław Woysza z Bzowa (zm. II 1677), podstoli smoleński, sekretarz i dworzanin królewski. 

Wojtasiewicz

Wojtasiewicz h. Aksak (in. Kara, Obrona) vel Wojtaszewicz, na Żmudzi, gdzie występują w aktach 1528 r. (Metr. Lit.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. 

Wojtkowski

Wojtkowski h. Lubicz, vel Woytkowski, w ziemi nurskiej, z tą ziemią podpisali elekcję 1697 r. (Con.). Pochodzą ze wsi Wojtkowice Stare, w ziemi drohickiej, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, parafia i gmina Ciechanowiec. W XIX wieku wieś ta administracyjnie należała do guberni grodzieńskiej (SGKP).

Wołuński

Wołuński h. Lubicz, z Wołunina w ziemi warszawskiej. Podpisali elekcję 1764 r. z ziemią warszawską (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r.

Worytko

Worytko h. Sas, rodzina drobnoszlachecka na Litwie, w ziemi grodzieńskiej, skąd byli elektorami królewskimi 1764 r. (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. przed deputacją wywodową szlachecką guberni augustowskiej (Sp. szl.). 

Woźniakowski

Woźniakowski h. Prawdzic, w Galicji, nobilitowani na sejmie 1768 roku (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r.

Wróblewski

Wróblewski h. Lubicz, rodzina mazowiecka, ze wsi Wróblewo, w parafii Radzymin, gm. Naruszewo, pow. Płońsk. Są jednego pochodzenia z Rakowskimi herbu Lubicz (oraz h. Bożawola).

Wyrębowski

Wyrębowski h. Junosza, vel Wyrembowski, Wyręmbowski, Werębowski, Wyremboski, Wyręboski, rodzina drobnoszlachecka w dawnym woj. łęczyckim, skąd byli elektorami w 1697 r. (Con.). 

Wysokiński

Wysokiński h. Szeliga, vel Wysokieński, Wyszokiński, licznie rozro-dzona, drobnoszlachecka rodzina podlaska, wywodząca się z ziemi grójeckiej. Rozróżniali się przydomkami jak np. Jagiełka, Mróz, Oziębło vel Uziębło, Tomkowicz, itd.

Wyspiański

Wyspiański h. Bończa, w powiecie trembowelskim, licznie rozrodzeni w parafiach Baworów i Sorocko. Nieznani dawnym heraldykom – mają należeć do herbu Bończa.

Wyszkowski

Wyszkowski h. Ślepowron (oraz h. Korwin), vel Wyszkoski, przydomku Tworek, wyszli ze wsi Wyszki, w ziemi bielskiej, obecnie pow. Bielsk Podlaski, gdzie są notowani w tamtejszych aktach od XVI wieku (Kap.).

Suliński

Suliński h. Jastrzębiec, vel Suleński, Szuliński, Sulimski, wywodzą się z Wielkopolski. Podobnie jak Sulińscy innych herbów, wyszli z nieistniejącej już wsi Sulanki w pow. konińskim, parafia Gosławice. Zygmunt Suliński,

Sulimowski

Sulimowski h. Dębno, vel Sulmowski, Sulmoski, Sulinowski, w dawnym woj. sieradzkim.

Sulikowski

Sulikowski h. Sulima, vel Suligowski, Sulkowski, w województwie łęczyckim i kaliskim. Występują w aktach łęczyckich 1550 r. Są być może jednego pochodzenia z Sułkowskimi.

Sulewski

Sulewski h. Pomian, rodzina wielkopolska, wyszła ze wsi Sulewo w powiecie kościańskim. W 1481 r. Jan Sulewski, na ½ wsi Sulewo w tymże powiecie i na jednym łanie sołeckim, zapisuje posag żonie Annie (AGZ