Skrętowski

Skrętowski h. Gierałt (in. Osmoróg), vel Skrentowski, w Małopolsce. Kazimierz, subdelegat grodzki opoczyński w roku 1746.

Skrzyszowski

Skrzyszowski h. Gryf odm. (in. herb własny), vel Skrzyszewski, Krzyszowski, Krzyszewski, błędnie Skrzyskowski, rodzina włościańska ze wsi Skrzyszów (Skrzyszowo, Krzyszewo), w pow. tarnowskim, której to wsi dziedzicami byli w XVI wieku Mieleccy herbu Gryf.

Skubniewski

Skubniewski h. Jastrzębiec, na Mazowszu i Podlasiu. Wywodzą się ze wsi Skubniew, w parafii Kopcie, pow. Węgrów.

Sławęcki

Sławęcki h. Jastrzębiec, vel Sławencki, Sławecki, Sławęski, dziedziczyli we wsi Sławęcin, w parafii Radzanowo, pow. Płock, ale pierwotnie mogli wyjść ze Sławęcina w pow. łęczyckim, parafia Grabów.

Sławiec

Sławiec h. Grabie, w Wielkopolsce i w woj. rawskim. „Urodzony” Gabriel Sławiec, syn Adama Sławca, zapisuje 1650 r. dług 700 zł uczciwemu Kermerowi, sołtysowi w Sierakowie k/ Rawicza (AGZ Poznań).

Słodkowski

Słodkowski h. Gnieszawa, vel Sładkowski, Śladkowski?, tzw. szlachta siewierska (w księstwie siewierskim) w XVII stuleciu.

Słonczyński

Słonczyński h. Wierzbna, vel Słończyński, Słomczyński, Słączyński, nazwisko wzięli zapewne od wsi Słonczyn in. Słomczyn w pow. grójeckim. W 1576 r. wieś ta wymieniona jest jako Slanczyno.

Smoczyński

Niwa vel Smoczyński

    Stankar

Smoczyński h. Niwa (in. Smoczyński, herb własny), otrzymali szlachectwo w 1768 r. Nobilitacja wraz z herbem została przyznana Janowi Smoczyńskiemu przez króla Stanisława Augusta, czego potwierdzenie 20 V 1780.

Smolikowski

Smolikowski h. Prus I, vel Smólikowski, Smulikowski, Smoligowski?, w pow. zamojskim. Występują w aktach od 1700 r. Wyszli być może ze wsi Smoligów w parafii Kryłów, pow. Hrubieszów.

Smólski

 

Smólski h. Araż, vel Smolski, Smulski, przydomku Zapuszczański, rodzina pochodzenia tatarskiego, na Litwie, w pow. trockim – muzułmanie.