Łazicki h. Jastrzębiec vel Łaziski, rodzina małopolska, wywodząca się ze wsi Łaziska Grocholickie, parafia Bogoria, dawniej pow. Sandomierz, obecnie gmina i powiat Staszów, woj. świętokrzyskie. Pietrasz z Łazisk świadczył 1405 r. w Opatowie (Kod. Młp.). Jan Łazicki, student Uniwersytetu w Bazylei 1558. Jan, Krzysztof i Mikołaj Łaziccy, dziedzice Łazisk 1578 r. (Paw.). Łaziccy byli elektorami 1669 i 1697 r. z woj. sandomierskiego, 1733 r. z woj. bełskiego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegity- mowali się w Ces. Rosyjskim, w guberni kijowskiej 1854 r., wpisani do ksiąg szlachty tejże guberni 1896 roku.
wtorek, 27 września 2016
Łaźniewski
Łaźniewski h. Prawdzic (in. Prawda), vel Łaźnieski, Łaźniowski, pisali się z Łaźniewa in. Łaźniowa Wielkiego w ziemi warszawskiej. Obecnie wieś Łaźniew położona jest w gminie Błonie, pow. Warszawa Zachodnia, woj.
poniedziałek, 26 września 2016
Łojewski
niedziela, 25 września 2016
Łukaszewicz
piątek, 23 września 2016
Maciorkowski
Maciorkowski h. Krzywda, vel Maciórkowski, Maciurkowski, rodzina drobnoszlachecka, na Podlasiu i Wołyniu. W 1772 r. byli właścicielami wsi Sikory-Piotrowięta, parafia Kobylin Borzymy, dawny pow. Brańsk, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, oraz w Cesarstwie Rosyjskim, zapisani do ksiąg szlachty guberni wołyńskiej.
Z nich: N., został 1697 roku miecznikiem orszańskim (Metr. Lit.).
Z nich: N., został 1697 roku miecznikiem orszańskim (Metr. Lit.).
środa, 21 września 2016
Magnuski
Magnuski h. Abdank (in. Habdank, Awdaniec), w woj. sieradzkim, są jednego pochodzenia z Kozubskimi tego herbu.
Majeranowski
niedziela, 18 września 2016
Majewski
Majewski h. Dosługa, vel Majeski, rodzina wywodząca się zapewne od Majewskich herbu Starykoń. Z nich: Józef Majewski, naczelnik sekcji wodnej komory konsumowo-składowej w Warszawie, otrzymał prawa nowego szlachectwa w 1841 r. oraz herb Dosługa nadany 24 maja 1842 r.
Makarewicz
wtorek, 13 września 2016
Makowski
Makowski h. Jelita vel Pieniążek-Makowski, Saryusz-Makowski, Makoski, rodzina małopolska, przydomku Saryusz. Są odgałęzieniem rodu Pieniążków i podobnie jak oni, pisali się z Witowic. Nazwisko biorą
środa, 7 września 2016
Malinowski
poniedziałek, 5 września 2016
Małkowski
Małkowski h. Bombek, otrzymali nobilitację 1673 r. Z nich: Stanisław, porucznik pancerny, od młodości był przy Janie III Sobieskim, był pod Wiedniem 1683 r. Antoni, towarzysz pancerny, konfederat barski. W XIX wieku byli właścicielami części wsi Bieńki-Śmietanki, pow. Przasnysz, woj. mazowieckie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Jest wieś Małki w gminie Rzewnie, pow. Maków Mazowiecki, woj. mazowieckie.
Mamiński
środa, 31 sierpnia 2016
Maruszewski
poniedziałek, 29 sierpnia 2016
Mazowiecki
Mazurkiewicz
niedziela, 28 sierpnia 2016
Mączewski
Mączewski h. Bem (in. Behem) vel Monczewski, Mączowski, na Mazowszu, w woj. płockim. Pisali się z Mączewa Wielkiego, powiat Raciąż (Urus.). Wieś Mączewo w parafii Unierzyż, obecnie leży w gminie Strzegowo, pow. Mława, woj. mazowieckie. Mateusz, w 1727 r. dziedzic dóbr Chudyno, Kostki i Bońkowo (Akta Płockie). Byli też właścicielami m. in. dóbr Kotlewo, Sałkowo i Kwasieborzyno Sujki, parafia Gralewo, obecnie pow. Płońsk, Łebki in. Łepki, pow. Mława. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z Mączewa-Popkowa, leżącego także w dawnym pow. raciąskim, wiedli się Mączewscy herbu Ciołek.
Merecki
Merecki h. Szeliga, chyba w rzeczywistości Mareccy. Wątpliwe, czy
jedni z Mireckimi, pochodzącymi od Magierów vel Magerów herbu Szeliga. Chociaż w dawnych herbarzach Mireckich wywodzą z Mircza w
Merlini
Merlini h..., rodzina włoska. Dominik, architekt (budowniczy) nadworny króla Stanisława Augusta, wystawił wiele gmachów w Warszawie i urządzał łazienki królewskie, za co otrzymał nobilitację 1768 r. i w 1775 r. został uwolniony od skartabelatu. Jego potomkowie zostali wylegity- mowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
sobota, 27 sierpnia 2016
Męczkowski
Męczkowski h. Białynia (in. Białycz) vel Menczkowski, Męćkowski, rodzina mazowiecka, wywodząca się ze wsi Męczki in. Męczki Sułkowo w ziemi wiskiej, parafia Wizna, powiat Łomża, obecnie woj. podlaskie. Ich pierwotne nazwisko Męcz i Męczko (Mancz, Manczko), pochodzi od staropolskiego imienia Męcimir. Piotr i Męcimir, synowie Kiełcza, otrzymali w nagrodę zasług w 1436 r. od Władysława ks. mazowieckiego 20 włók ziemi, zwanej Sułkowe Nowiny w ziemi wiskiej, na której Męcimir wybudował wieś zwaną Męćki in. Męczki, od której jego potomkowie wzięli nazwisko Męczkowski (Urus.). Naganieni w szlachectwie 1608 r. przed sądem dowiedli, iż są herbu podkowa i krzyż ze strzałą, który zowią Białycz. Z
nich: Bartłomiej, podstarości wiski 1548-1553. Józef, skarbnik wiski 1728, sędzia ziemski i marszałek kapturowy ziemi wiskiej 1736. Męczkowscy podpisali
elekcję 1733 r. z woj. mazowieckim. Zostali wylegitymowani ze
szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Subskrybuj:
Posty (Atom)