Wygonowski

Wygonowski h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Wygonoski, często Wyganowski, rodzina podlaska, pisząca się „z Wygonowa”. Wywodzą się zapewne ze wsi Wygonowo, w obecnej gminie Boćki, pow. Bielsk Podlaski. Jest i druga wieś tej nazwy na Polesiu, w gminie Wysokie Litewskie. 

Dorota, wdowa po Szymonie Wygonowskim, podpisarzu ziemskim drohickim, w 1556 r. żona Jakuba Niemiery, i synowie jej, Jakub i Stanisław Wygonowscy procesowali się w 1556 r. z Hornowskim (Metr. Lit.). Wygonowscy byli posłami na sejm i elektorami 1697 r. z woj. sandomierskiego, 1764 r. z woj. brzeskiego litewskiego. Ignacy Wygonowski, podkomorzy brzeski litewski 1778 (Kras.). 

Wygonowscy herbu Paprzyca zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni radomskiej i lubelskiej. 
Genealogia 
(osób: 34)

• JAKUB Gabriel Wygonowski, Wyganowski h. Paprzyca (8 V 1795-po 1847), s. Franciszka Karola i Klary Dybowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Paprzyca, jako Wyganowski, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1826 Wawrzyszew) Barbara Gutowska (ok. 1800-po 1827), c. Floriana i Wiktorii NN.; ślub w parafii św. Marii Magdaleny, Wawrzyszew pod Warszawą, miejscowość: Powązki (MK Wawrzyszew: św. Maria Magdalena); dzieci: Julian, Konstanty.

• MARIANNA Wygonowska h. Paprzyca (ok. 1758-po 1791), c. Adama i Eleonory Warpechowskiej; zamieszkała Bagińskie, parafia Topczewo, pow. Bielsk Podlaski; ur. Ignatki, parafia Topczewo, chrz. 1759 (MK Topczewo); m. (1774 Topczewo) Marcin Falkowski h. Godziemba (ok. 1750-po 1791), s. prawd. Macieja i Marianny Zakrzewskiej, których ślub w 1745 r. w parafii Topczewo, miejscowość: Bagińskie (MK Topczewo); ur. prawd. Bagińskie; ślub w parafii Topczewo, miejscowość: Bagińskie (MK Topczewo); dzieci: Józefata (I) (ur. 1776 Łubice), Jan (I) (ur. 1781 Bagińskie), Anna (ur. 1784 Bagińskie), Józefata (II) (ur. 1787 Bagińskie), Jan (II) (ur. 1789 Bagińskie Nowe), Franciszka (ur. 1791 Bagińskie) – Falkowscy. 

Źródła: Bon. Pocz. 390; Bork. Sp. 516; Nies. t.9/454; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/543.

Wyrozębski

Wyrozębski h. Jastrzębiec, vel Kunat-Wyrozębski, Wyrożębski, Wyrożembski, Wyrozęmbski, Wyrozembski, Wyrozępski, Wyrozemski, Wirożepski etc., rodzina drobnoszlachecka na Podlasiu, wymieniona przez Paprockiego 1584 r.

Wyszotrawka

 

Wyszotrawka h. Chomiak (oraz h. Krucyni), vel Wiszotrawka, Wyszatrawka, Wyszetrawka, Wysotrawka, Wyssotrapka, Wyszotrawa etc., rodzina wywodząca się z bojarów ruskich.

Wysiekierski

Wysiekierski h. Zapomian, vel Wisiekierski, Wisikierski, Wisiekirski, otrzymali prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim w 1840 r. Wystawiony Wysiekierskim dyplom na szlachectwo z herbem Zapomian obejmował Wawrzyńca, jego brata Jerzego i brata stryjecznego Łukasza.

Siewruk

Siewruk h. Gozdawa, vel Gozdawa-Siewruk, Siewrok, Sewruk, rodzina rusko-litewska, licznie rozrodzona.

Zagrobski

Zagrobski h. Zagłoba (in. Zagroba), vel Zagróbski, Zagrubski, stara rodzina mazowiecka. Wyszli z ziemi płockiej, zdaje się, ze wsi Zagrobka (Zagroba Minor), w parafii Zagroba. Parafia ta była gniazdem szlachty herbu Zagłoba vel Zagroba (Zagroba jest właściwą nazwą tego herbu).

Ząbkowski

Ząbkowski h. Odyniec, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1851, dowodząc swego pochodzenia od Bartłomieja Ząbkowskiego, burgrabiego grodzkiego piotrkowskiego w r. 1760.

Zembrowski

Zembrowski h. Wieniawa, vel Zembroski, Zębrowski, Zęmbrowski, Zambrowski, na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej i ciechanowskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1648 i 1697 r.

Zemła

Zemła h. Topór, vel Zemłła, Żemła, Zemło, rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Wywodzą się ze wsi Zemły, w parafii Mokobody, pow. Siedlce, skąd rozeszli się w różne strony kraju.

Ziemborowski

Ziemborowski h. Szaszor (in. Orla), vel Siemborowski, rodzina małopolska, osiedlona także na Mazowszu i Podlasiu.