Siewruk

Siewruk h. Gozdawa, vel Gozdawa-Siewruk, Siewrok, Sewruk, rodzina rusko-litewska, licznie rozrodzona.

Ich gniazdem jest wieś Siewruki, w dawnym woj. nowogrodzkim, w parafii i gminie Nowa Mysz, gdzie są notowani 1696 r. W pow. wileńskim był też zaścianek szlachecki o nazwie Siewruki.

Najwcześniejszy zapis dotyczy nieznanego z imienia Siewruka, służebnika Aleksandra Chodkiewicza, mającego w 1534 r. sprawę z Bohdanowiczem (Metr. Lit.). Siewrukowie używali ponadto takich herbów, jak Giejsztor, Grzymała i Lubicz. Ludwik Siewruk (1806-1853), lekarz, anatom, profesor uniwersytetu moskiewskiego (PSB t.37/391).

Genealogia 
(osób: 22)

• ALBINA Siewruk, 1v. Bujalska 2v. Brodacka (ok. 1840-po 1869), c. Jakuba i Agnieszki Kwiatkowskiej; zamieszkała Osiny Górne, parafia Mokobody, w ziemi drohickiej, obecnie pow. Siedlce (MK Mokobody); 1m. (ok. 1860) Ignacy Bujalski (ok. 1830-ok. 1868); 2m. (1869 Mokobody) Jan Brodacki (ok. 1840-po 1869), s. Kacpra i Antoniny Maliszewskiej; ślub w parafii Mokobody, miejscowość: Osiny Górne, uwagi: ona wdowa po Ignacym Bujalskim (MK Mokobody).

• WŁADYSŁAW Michał Jan Siewruk (ok. 1858-1890/1919), s. Teofila i Laury Lewenstein, inżynier; zamieszkały w Warszawie; ur. Smoleńsk; ż. (27 XI 1887 Warszawa) Maria Józefa Makowiecka (ok. 1865-po 1919), c. Waleriana i Julii Komorskiej; ur. Częstochowa; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Stanisław.

Źródła: Bon. Pocz. 313; Bork. Sp. 393; Żern. t. 2/339; T. Gajl, Herbarz polski online.