Kolitowski

Kolitowski h. Rogala, w Wielkopolsce. Byli właścicielami dóbr Lipnica w pow. kaliskim.

Kołomyjski

Kołomyjski h. Prus I, vel Kołomijski, Kołomyski, na Mazowszu i Podlasiu. Nazwisko wzięli pewnie od wsi Kołomyja (w dawnych aktach często nazywanej Kołomia) oraz Kołomyjka, w ziemi łomżyńskiej, w parafii Kołaki (obecnie Kołaki Kościelne). 

Komar

Komar h. własnego (in. Komar) vel Komar-Zabożyński, Zaborzyński, rodzina bojarska w Wielkim Księstwie Litewskim, pieczętująca się herbem własnym. Pisali się Zabożyńskimi. Jedna linia pisała się z Bejsagoły. Ich gniazdem były dobra Komary w pow. orszańskim. Komar wziął 1481 r. „starczenie” rzeczyckie, za co dał królowi ośmiu „Karabielników” (Metr. Lit. 4). Maciej Semenowicz Komar, pewnie wnuk Komara, zastawił 1538 roku dwór swój w Sirmiczy Roskiemu (Arch. Dubr.). Komarowie byli elektorami 1648, 1669 i 1674 r. z pow. orszańskiego, 1674 r. z pow. oszmiańskiego i brasławskiego, 1697 r. z ks. żmudzkiego, 1733 r. w woj. mińskiego, 1764 r. z woj. mścisławskiego. Podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, a także w guberniach kowieńskiej 1805 i 1832 r. i wileńskiej 1853 r. Z nich: Władysław (1940-1998), lekkoatleta, jeden z najlepszych polskich miotaczy kulą w historii tej konkurencji, mistrz olimpijski z Monachium 1972.
Herb — w polu czerwonym krzyż kawalerski srebrny, pod którym przewrócona heraldyczna lilia; w koronie trzy pióra strusie.

Konarzewski

Konarzewski h. Pobóg, vel Konarzeski, czasem Konaszewski, stara rodzina mazowiecka, w ziemi ciechanowskiej i różańskiej. 

Konkowski

herb Odrowąż

herb Trąby

Konkowski h. Trąby vel Konkoski, Kąkowski, Kunkowski, wywodzą się zapewne z Kujaw, może ze wsi Kąkowa in. Konkowa Wola, parafia Dąbie, obecnie gmina Brześć Kujawski, pow. Włocławek. Konkowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegitymowali się z herbem Odrowąż. 

Konwicki

Konwicki h. Kownia (odm.), w ziemi warszawskiej 1496, w woj. sandomierskim. Jedna gałąź osiadła na Litwie. 

Koprowski

Koprowski h. Alabanda vel Koproski, Koperski, w ziemi chełmińskiej 1699, rawskiej, w Małopolsce i na Rusi Czerwonej w XVII i XVIII wieku.

Koskowski

Koskowski h. Dołęga vel Koskoski, Koszkowski, Kośkowski, Kuskowski, Kuskoski, Kuszkowski, Kuśkowski, na Mazowszu, dom licznie rozrodzony.

Kotarbiński

Kotarbiński h. Leliwa, nie wiadomo skąd pochodzą, być może ze wsi Kotarby w pow. kaliskim, obecnie pow. Pleszew. 

Kowański

Kowański h. własnego (in. Ryś), w ziemi przemyskiej (Bon.). Jarosz Kowański, komornik ziemski przemyski 1637.