Skołdycki

Skołdycki h. Lubicz vel Skułdycki, na Podlasiu i Litwie. W XIX wieku zamieszkiwali w okolicy szlacheckiej Skołdycze, gmina Turna, powiat Brześć, gubernia Grodno (SGKP). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Skupiewski

Skupiewski h. Belina (odm.), vel Skupieski, Skupieński, Skupiński, Skupniewski, Skupniowski, drobna szlachta na Mazowszu, w ziemi nurskiej.

Ślepowroński

Ślepowroński h. Ślepowron, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu. To oni zapewne używali wcześniej nazwiska Ślepowrończyk oraz przydomku Wawrzęta, o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu.

Sławianowski

 herb Korona

 

herb Jelita

 

Sławianowski h. własnego (in. Korona, Czeszewski, później h. Jelita) vel Bonin-Sławianowski, Saryusz-Sławianowski, pisali się ze Sławianowa, używali przydomków Bonin, Bonina, Saryusz. Notowani w Prusach 1600,

Sławiński

herb Drzewica

herb Leliwa

Sławiński h. Leliwa, vel Sławieński, pisali się ze Sławna. Wywodzą się pewnie ze wsi parafialnej Sławno, pow. Opoczno, gm. Janków, na której dziedziczyli również Sławińscy herbu Drzewica  i z którymi być może stanowią jedną rodzinę. 

Śmiarowski

Śmiarowski h. Rawicz, vel Śmiaroski, Szmiarowski, zapisywani błędnie jako Śniarowski, Śniaroski, Świarowski, w ziemi łomżyńskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1697 r. (Con.).

Spiesbach

Spiesbach h..., vel Spisbach, rodzina pochodzenia niemieckiego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1852 r. (Gaz. Warsz. 212/1852). Z nich: Krystian (Chrystian), lekarz sztabowy 1 pułku strzelców pieszych; lekarz z wyższym stopniem, praktykujący w Pułtusku 1839.

Spiner

Spiner h. Leliwa, de Spiner, Szpiner, wymienieni w aktach na Podolu 1790 r. (Mał.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Średnicki

herb Pomian

herb Wieniawa

Średnicki h. Pomian (używali również herbu Wieniawa) vel Pomian-Średnicki, Szrednicki, Śrzednicki, Srzednicki, Serednicki, podlaska rodzina drobnoszlachecka, w ziemi bielskiej, wyszła ze wsi Średnica in.

Stano

Stano h. Gozdawa, vel Stan, Stanno, zapewne także Stanowski, rodzina podobno pochodzenia węgierskiego (Okolski) lub francuskiego (Niesiecki, Dzieduszycki), pisali się „na Nowotanem” lub „na Nowotańcu” w ziemi sanockiej. W 1508 r. byli dziedzicami dóbr Przytoczna w ziemi stężyckiej, pow. łukowskim, parafii Łysobyki.