Wojsza

Wojsza h. Pilawa vel Woysza, Wojsz, Woysz, w ziemi nurskiej, z tą ziemią podpisali elekcję 1697 r. (Con.). Wyszli zapewne z województwa krakowskiego, pisali się z Bzowa. Jedna gałąź osiedliła się w województwie smoleńskim. W XIX wieku zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: Stanisław Woysza z Bzowa (zm. II 1677), podstoli smoleński, sekretarz i dworzanin królewski. 

Wojtasiewicz

Wojtasiewicz h. Aksak (in. Kara, Obrona) vel Wojtaszewicz, na Żmudzi, gdzie występują w aktach 1528 r. (Metr. Lit.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. 

Wojtkowski

Wojtkowski h. Lubicz, vel Woytkowski, w ziemi nurskiej, z tą ziemią podpisali elekcję 1697 r. (Con.). Pochodzą ze wsi Wojtkowice Stare, w ziemi drohickiej, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, parafia i gmina Ciechanowiec. W XIX wieku wieś ta administracyjnie należała do guberni grodzieńskiej (SGKP).

Wołuński

Wołuński h. Lubicz, z Wołunina w ziemi warszawskiej. Podpisali elekcję 1764 r. z ziemią warszawską (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r.

Worytko

Worytko h. Sas, rodzina drobnoszlachecka na Litwie, w ziemi grodzieńskiej, skąd byli elektorami królewskimi 1764 r. (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. przed deputacją wywodową szlachecką guberni augustowskiej (Sp. szl.). 

Woźniakowski

Woźniakowski h. Prawdzic, w Galicji, nobilitowani na sejmie 1768 roku (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r.

Wróblewski

Wróblewski h. Lubicz, rodzina mazowiecka, ze wsi Wróblewo, w parafii Radzymin, gm. Naruszewo, pow. Płońsk. Są jednego pochodzenia z Rakowskimi herbu Lubicz (oraz h. Bożawola).

Wyrębowski

Wyrębowski h. Junosza vel Wyrembowski, Wyręmbowski, Werębowski, Wyremboski, Wyręboski, rodzina drobnoszlachecka w województwie łęczyckim, skąd byli elektorami w 1697 r. (Con.). Nazwisko utworzyli pewnie od wsi Wyrębów w powiecie sieradzkim, parafii Bałdrzychów, gminie Wierzchy. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. 

Wysokiński

Wysokiński h. Szeliga, vel Wysokieński, Wyszokiński, licznie rozro-dzona, drobnoszlachecka rodzina podlaska, wywodząca się z ziemi grójeckiej. Rozróżniali się przydomkami jak np. Jagiełka, Mróz, Oziębło vel Uziębło, Tomkowicz, itd.

Wyspiański

Wyspiański h. Bończa, w powiecie trembowelskim, licznie rozrodzeni w parafiach Baworów i Sorocko. Nieznani dawnym heraldykom – mają należeć do herbu Bończa.