Gotszalk

Gotszalk h. własnego, oraz h. Ostoja, vel Gottszalk, Gotschalk, Gottschalk, Gottschalck etc., rodzina pomorska, zamieszkała w XIX wieku także w Warszawie i okolicach. Byli też na Pomorzu Goczałkowscy (von Gotschalkowski) herbu Szreniawa (Ledebur).

W XIV wieku żył na Pomorzu rycerz Gotschalk z Jani pod Świeciem. Jego potomkowie przyjęli nazwisko Jański i według Kętrzyńskiego należeli do herbu Ostoja (Bon.). Ungier Gotszalk, dzielny i zasłużony wojak, otrzymał 1620 r. różne dobra w woj. smoleńskim (Bibl. Kras.). Kacper Gottschalk, obywatel miasta Wałcz, uznany za cywilnie zmarłego 1653 r. (AGZ Wałcz).

Rodzina Gottschalków, zamieszkująca na Pomorzu w czasie zaborów, posiadała tytuł szlachecki. Używali oni herbu przedstawiającego na srebrnym polu, trzy złote granaty z czerwonymi kamieniami – „drei goldene Granatapfel mit rothen Steinen” (Ledebur).

Genealogia
(osób: 33)

• ANNA Barbara Gottszalk (ok. 1800-po 1829), c. Jakuba Gotfryda i Rozalii NN.; m. (20 VII 1824 Warszawa) Michał Gerard Hipolit Poleski h. Krzywda (ok. 1800-po 1829), s. Tomasza i Heleny Anieli Szeliskiej; zamieszkały w Warszawie (MK Warszawa: św. Krzyż); ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VI); 1v. Kowalewska (1v. Gottszalk?); dzieci: Konstanty.

• WITOLD Gotszalk (ok. 1910-po 1941), s. Stefana i Ireny Hofman; zamieszkały w mieście Radomsko (MK Radomsko); ż. (1941 Radomsko) Stefania Janina Szczygłowska (ok. 1920-po 1941), c. Jana i Edyty Kozierowskiej; ślub w parafii Radomsko, miejscowość: Radomsko (MK Radomsko).

Źródła: Bon. t. 6/361; Led. t. 1/275, t. 3/265.