Patkowski

Patkowski h. Prus, vel Padkowski, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. Pisali się z Patkowa (Padkowa, Padkowic).

Pawlicki

Pawlicki h. Pomian, nobilitowani w Polsce 1658 r.

Mikołaj Pawlicki, otrzymał nobilitację w nagrodę zasług wojennych. Stefan z woj. mińskim podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Zuzanna, żona Pawła Fedorowicza 1730 r.

Józef (1802-1868), misjonarz, pisarz religijny. Stefan Zachariasz (zm. 1916), ksiądz zmartwychwstaniec, misjonarz, historyk filozofii, profesor i rektor UJ, członek AU. 

Władysław (1831-1923), lekarz, działacz polonijny (PSB). Leon (1858-1917), budowniczy (PTPN). Franciszek (1878-1920), lekarz (PTPN).

Genealogia
(osób: 48)

• IZABELA Felicjanna Pawlicka (ok. 1795-po 1816), c. Tadeusza i Franciszki Lipińskiej; zamieszkała 1816 r. w Warszawie; w aktach także: Izabella Felicianna P-ka (MK Warszawa: ASC Cyrkuł II); m. (23 V 1816 Warszawa) Józef Świętlicki (ok. 1790-po 1816), s. Wojciecha i Małgorzaty Gołaszewskiej; ślub w Warszawie, Cyrkuł II (ib.).

• KAJETAN Pawlicki (ok. 1800-po 1831); zamieszkały we wsi Załuże, parafia Lachowce, pow. ostrogski, 1829-1831 (MK Lachowce); ż. (ok. 1825) Marianna Kuźmińska (ok. 1800-po 1831); dzieci: Feliks, Bogusław.

Źródła: Bork. Spis 305; Urus. t. 13/245; T. Gajl, Herbarz polski online.

Pieślak

Pieślak h. Kościesza, vel Poślak, rodzina drobnoszlachecka w W. Ks. Litewskim. Pieślakowie używali także herbów: Drzewica, Korwin, Lis (Bzura), Owada, Pielesz, Pieślak (herb własny), Syrokomla. 

Pisieński

Pisieński h. Poraj odm. (herb własny), vel Pisiński, Piesiński, Pieszyński, rodzina niemiecka von Renkl, czy też von Rongelin (Roengelin, Rengelin), osiedlona w Prusach Królewskich, spolszczyła w XVI stuleciu swoje nazwisko na Pisieński.

Pryliński

Pryliński h..., vel Pryleński, rodzina mazowiecka, w dawnym woj. rawskim. Wyszli ze wsi Prylin, w parafii Białotarsk, pow. Gostynin.

Przedzyński

Jastrzębiec

Nałęcz

Przedzyński h. Jastrzębiec, oraz h. Nałęcz, vel Przedziński, Przędzyński, w dawnym woj. kaliskim i poznańskim, następnie także na Podolu. Pisali się z Przedzyna (Przedzina). Nałęcze Przedzyńscy stanowią odgałęzienie rodu Kaczkowskich.

Rautenstrauch

Rautenstrauch, vel Rautensztrauch, Rautzenstrauch, Rautenstrauchen, rodzina mieszczańska warszawska, o początkach niemieckich, otrzymała nobilitację w Polsce 1790 r. (Vol. Leg.).

Rose

Rose h. Róże, rodzina mieszczańska w Wielkopolsce. Otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r. (Ostr.).

Rykalski

Rykalski h. Doliwa, ród mazowiecki, w ziemi czerskiej, pisali się z Rykał. Już w 1600 r. jedna ich gałąź dziedziczyła na Ukrainie. Wieś swą gniazdową Rykalscy sprzedali około 1660 r. Rudzkim herbu Abdank.

Skirliński

Skirliński h. Ślepowron, w Małopolsce, nie wiadomo skąd wyszli. W herbarzach nie ma o nich informacji.

Smardowski

Smardowski h..., w woj. poznańskim 1697 r. (Con.). Pisali się ze Smardowa.

Sobiejuski

Sobiejuski h. Dołęga, wygasła już rodzina mazowiecka, w dawnym woj. płockim i kujawskim. Pisali się ze Starozręb (Starozrzęby, Staroźreby) i stanowili odgałęzienie Starozrębskich (Staroźrebskich). Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r.

Stopiński

Stopiński h. Junosza, vel Stobiński, na Mazowszu, w dawnym woj. płockim. Są jednego pochodzenia z Rościszewskimi.

Surgowt

Surgowt h..., vel Surgowtt, Surgoft, Surgot, w W. Ks. Litewskim, w pow. święciańskim i wileńskim. 

Sylwestrowicz

Sylwestrowicz h. Szeliga, vel Dowojna-Sylwestrowicz, w W. Ks. Litewskim, na Żmudzi 1764 r. Używali przydomku Dowojna (Dowoyna, Dowojno).

Szeliński

Szeliński h. Lubicz, w woj. krakowskim 1786 r., mazowieckim 1794 r., w ziemi chełmińskiej 1816 r. (Żern.). Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wymienia wieś Szelin Strzelewo, w pow. bydgoskim.

Tanajewski

Tanajewski h. Łabędź, w rodzina drobnoszlachecka na Podlasiu i na Litwie, m.in. w woj. mińskim i wileńskim.

Uhlik

herb Nowina

herb Gozdawa

Uhlik h. własnego (in. Nowina odm.), oraz h. Gozdawa, vel Uhlig, Uchlig, Huhlik, w ks. żmudzkim 1664 r., w pow. wołkowyskim i orszańskim 1674 r. Rodzina wywodząca się zapewne z Inflant, skąd przesiedlili się do W. Ks. Litewskiego.

Wałdowski

Wałdowski h. Dołęga odm. (in. herb własny, Waldowski), vel Waldowski, w ziemi malborskiej, w pow. sztumskim i lubawskim. 

Wiland

Wiland h. Świeńczyc, vel Wilant, Willant, na Kujawach i Mazowszu.

Wojnicki

Wojnicki h. Strzemię, oraz h. Wojnicki (herb własny), vel Woynicki, Wojnecki, w Małopolsce, w woj. krakowskim, oraz na Wołyniu, w pow. łuckim.

Ziemnicki

Ziemnicki h. Złota Wolność, vel Zimnicki, w Wielkopolsce i na Mazowszu, później także w innych regionach.

Żakowski

Żakowski h. Jastrzębiec, vel Zakowski, pisali się z Żakowic, w pow. kutnowskim. Rozsiedleni w wielu różnych regionach kraju, m.in. na Wołyniu.

Bacewicz

Bacewicz h. Prus II, a także h. Wczele oraz h. Leliwa, w W. Ks. Litewskim, w pow. kowieńskim. Nazwisko szlacheckie Bacewicz (lit. Bacevičius) wymienia Kuropatnicki (1789).

Brodowicz

Brodowicz h. Ostoja, w W. Ks. Litewskim, potem także w innych regionach dawnej Rzeczypospolitej. Pierwotnie nosili nazywisko Broda.

Busse

Busse h. Grzymała, oraz h. Abdank odm., pisani także Busche, Busch, Busz, Busza, rodzina wielkopolska, pochodzenia niemieckiego, w woj. poznańskim.

Chlewiński

Chlewiński h. Radwan, vel Chlewieński, rodzinę tę spotykamy w ziemi warszawskiej i na Litwie. 

Chodowiecki

Chodowiecki, vel Chodowicki, rodzina ewangelicka w Wielkopolsce. Możliwe, że pochodzą od Kotowieckich. W XIX wieku są notowani w aktach metrykalnych na terenie Mazowsza.

Chwalęcki

Belina

Korab

Chwalęcki h. Belina, oraz h. Korab, vel Chwalętski, Chwalantski, Chwaleński, Falęcki, szlachta wielkopolska, w woj. kaliskim (Dw. Teki).

Chwałkowski

Chwałkowski h. Odrowąż, vel Chwalkowski, Chwiałkowski, a byli chyba pisani także Fałkowski, Falkowski, w Wielkopolsce.

Ciesielski

Ciesielski h. Lubicz, na Mazowszu, pisali się z Cieśli. Rodzina znana Paprockiemu (1584), zamieszkała w ziemi ciechanowskiej (Pap.).

Czerepiński

Czerepiński, zamieszkiwali głównie na Mazowszu i Podlasiu. Na początku XVIII wieku notowani w aktach metrykalnych w pow. węgrowskim. Pierwotnie nazywali się Czerep (Czerepa).

Damiański

Damiański h. Jastrzębiec, czasem Domiański, rodzina małopolska, której członkowie przenieśli się m.in. na Mazowsze, do ziemi nurskiej, a także na Ruś Czerwoną.

Danielewicz

Danielewicz h. Rola, vel Danilewicz, w W. Ks. Litewskim.

Dropiński

Dropiński, vel Dropieński, Drobiński, w XIX wieku notowani aktach m.in. w pow. sieradzkim i łęczyckim.

Dzimiński

Dzimiński h. Dołęga, vel Dziemiński, w XVIII wieku notowani w aktach w pow. kościańskim, piotrkowskim, gostyńskim i łowickim.

Garszyński

Garszyński h. Gorawin, nobilitowani w Królestwie Kongresowym 1840 r. Pochodzą być może od Garczyńskich.

Gądkowski

Gądkowski h. Korab, vel Gątkowski, Gandkowski, Gadkowski, Gatkowski, w Wielkopolsce. Pisali się ze Szczodrzykowa.

Hoffman

Hoffman h. Grzymała, oraz h. Junosza, Kotwica i innych, vel Hofman, Hoffmann etc., nobilitowani w okresie I Rzeczypospolitej i później.

Hołowka

Hołowka h. Lubicz, vel Hołłowka, Hołówka, Hołówko, Hołowko, Hołowek etc., na Podlasiu, skąd później migrowali na Litwę, Ruś Czerwoną i Podole. 

Jacewicz

Jacewicz h. Odrowąż, w W. Ks. Litewskim, m.in. w woj. mińskim i witebskim.

Jotejko

Jotejko h. Ostoja, vel Joteyko, Jotko, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim.

Kłosowicz

Kłosowicz h. Kłosy, vel Kłossowicz, na Podlasiu i w Małopolsce.

Kociełkowski

Kociełkowski h. Korab, vel Kociołkowski, Kociałkowski, pisali się z Kociełek (de Kociełki), w pow. sieradzkim. Są zapewne jednego pochodzenia z Sobockimi herbu Korab.

Kokczyński

Kokczyński, vel Kukczyński, Kukciński, Kokciński, wielkopolska rodzina szlachecka, pisali się z Kokczyna. 

Kołupajło

Kołupajło h. Bożawola (in. Boża Wola), vel Kołłupajło, Kołłupayło, Kołupało etc., w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. wołkowyskim.

Kostrzycki

Kostrzycki h. Osoria, vel Kostrzecki, Kostrycki, w Małopolsce i na Podkarpaciu. Osiedlili się także na Wołyniu i na Kijowszczyźnie.