Belina
Chwalęcki h. Belina, oraz h. Korab, vel Chwalętski, Chwalantski, Chwaleński, Falęcki, szlachta wielkopolska, w woj. kaliskim (Dw. Teki).
Chwałkowski h. Odrowąż, vel Chwalkowski, Chwiałkowski, a byli chyba pisani także Fałkowski, Falkowski, w Wielkopolsce.
Ciesielski h. Lubicz, na Mazowszu, pisali się z Cieśli. Rodzina znana Paprockiemu (1584), zamieszkała w ziemi ciechanowskiej (Pap.).
Czerepiński, zamieszkiwali głównie na Mazowszu i Podlasiu. Na początku XVIII wieku notowani w aktach metrykalnych w pow. węgrowskim. Pierwotnie nazywali się Czerep (Czerepa).
Damiański h. Jastrzębiec, czasem Domiański, rodzina małopolska, której członkowie przenieśli się m.in. na Mazowsze, do ziemi nurskiej, a także na Ruś Czerwoną.
Dropiński, vel Dropieński, Drobiński, w XIX wieku notowani aktach m.in. w pow. sieradzkim i łęczyckim.
Dzimiński h. Dołęga, vel Dziemiński, w XVIII wieku notowani w aktach w pow. kościańskim, piotrkowskim, gostyńskim i łowickim.
Garszyński h. Gorawin, nobilitowani w Królestwie Kongresowym 1840 r. Pochodzą być może od Garczyńskich.
Gądkowski h. Korab, vel Gątkowski, Gandkowski, Gadkowski, Gatkowski, w Wielkopolsce. Pisali się ze Szczodrzykowa.
Hoffman h. Grzymała, oraz h. Junosza, Kotwica i innych, vel Hofman, Hoffmann etc., nobilitowani w okresie I Rzeczypospolitej i później.
Hołowka h. Lubicz, vel Hołłowka, Hołówka, Hołówko, Hołowko, Hołowek etc., na Podlasiu, skąd później migrowali na Litwę, Ruś Czerwoną i Podole.
Kociełkowski h. Korab, vel Kociołkowski, Kociałkowski, pisali się z Kociełek (de Kociełki), w pow. sieradzkim. Są zapewne jednego pochodzenia z Sobockimi herbu Korab.
Kokczyński, vel Kukczyński, Kukciński, Kokciński, wielkopolska rodzina szlachecka, pisali się z Kokczyna.

Kołupajło h. Bożawola (in. Boża Wola), vel Kołłupajło, Kołłupayło, Kołupało etc., w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. wołkowyskim.
Kostrzycki h. Osoria, vel Kostrzecki, Kostrycki, w Małopolsce i na Podkarpaciu. Osiedlili się także na Wołyniu i na Kijowszczyźnie.
Kraszpulski, vel Kraszpólski, Kraszpolski, na Mazowszu, zamieszkują m.in. w parafiach Rawa Mazowieca i Nasielsk w wiekach XVIII i XIX.
Litwinowicz h. Jelita, oraz h. Pogoń litewska, w W. Ks. Litewskim, następnie także na terenie Wołynia, dawnej Korony, Rusi Czerwonej. Jedna linia od swego majątku Wyłazy, w pow. pińskim, wzięła przydomek Wyłaski.
Lubański h. Grzymała, stanowią odgałęzienie rodu Grzymalitów, które przeniosło się do Małopolski w końcu XIV stulecia. Pisali się z Lubani. Niektórzy członkowie tej rodziny przesiedlili się na Litwę w XVII wieku i tam posiadali rozległe majątki w pow. słonimskim (Urus.).
Miniszewski h. Topór (in Pałuka), vel Starża-Miniszewski, Mieniszewski, Mienieszewski, Mniszewski, z Mieniszewa, potem zwanego Miniszewem, w dawnym woj. kaliskim, obecnie pow. Jarocin. Osiedlili się także w woj. sandomierskim.
Możejko h. Łabędź, vel Dunin-Możejko, Możeyko, Mozejko, Morzejko etc., litew. Mażejkaite, rodzina żmudzka, bardzo rozrodzona na Litwie. Są notowani w aktach już w 1522 r. Niektórzy zmieniali nazwisko na Możejkowicz (Metr. Lit.).
Mysyrowicz h. Jastrzębiec, vel Myserowicz, są w woj. bracławskim w XVIII wieku, a w Królestwie Kongresowym w XIX.
Niedruszlański h. Łabędź, vel Niedurszlański, Niedrószlański, Niedroszlański, Niedrohlański, Niedrusławski etc., w W. Ks. Litewskim, w pow. wiłkomierskim i oszmiańskim. Używali przydomku Daszkowicz.
Niewierski h. Prus II, oraz h. Radwan, w Wielkopolsce i w Prusach Zachodnich, później także na Rusi Czerwonej i na Podolu. Pisali się z Niewierza.

herb Ślepowron
Paszyński h. Nowina, oraz h. Ślepowron, vel Pasiński, wymienia ich Okolski w swoim Herbarzu.
Pławiński h. Junosza, vel Pławieński, na Kujawach i w Wielkopolsce, pisali się z Pławina w pow. inowrocławskim.
Rubaszewski h. Sas, vel Rubaszowski, Robaszewski, Robaszowski, Robiszewski, Rubieszewski etc., na Podlasiu, Litwie i w Galicji, w XVIII i XIX wieku. Zapewne właściwym ich herbem była Ostoja.
Ruszczykowski h. Brochwicz, vel Ruścikowski, drobna szlachta na Mazowszu. W 1774 r. dziedziczyli we wsi Karwowo-Bieczki, w ziemi wiskiej.
Skrobiszewski, licznie rozrodzeni w obecnym woj. łódzkim. Jako szlachta są notowani w aktach na terenie Wielkopolski, w XVI i XVII wieku. Ich pierwotnym nazwiskiem było zapewne Skrobisz.
Skrzynecki h. Bończa, w dawnym woj. łęczyckim, pisali się ze Skrzynki. Później obecni m.in. na Podlasiu, Mazowszu, w Małopolsce i na ziemiach pruskich.
Spaszewski, vel Spaszowski, Spasowski (?), w XVIII i XIX-tym wieku zamieszkiwali w ziemi wieluńskiej, na Mazowszu i w Sandomierskiem.
Suliszewski h. Kościesza (in. Strzegomia), oraz h. Rawicz, vel Suliszowski, Szuliszewski, w dawnym woj. sandomierskim. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r.

Szybiński h. Działosza, w woj. krakowskim, oraz h. Wukry, przydomku Mokosiej, w woj. wołyńskim.
Tołwiński h. własnego (in. Tołwiński, Drogosław albo Ogończyk odm.), dawniej także Thołwiński, na Podlasiu, Mazowszu i Litwie. Pisali się z Tołwina w ziemi bielskiej.
Wołejko h. Korwin, vel Wołłejko, w W. Ks. Litewskim, głównie w pow. wileńskim. Wywodzili się zapewne z bojarów ruskich. Niektórzy zmienili nazwisko na Wołejkowicz.
Żydowo h. Lubicz, w dawnym woj. łęczyckim, w pow. kutnowskim. Jedna gałąź osiedliła się na ziemiach pruskich (Kętrz.). Możliwe, że od nich pochodzą Żydowiczowie herbu Lubicz.
Artwiński h. Dębno, w Małopolsce. Ich pierwotnym nazwiskiem było pewnie Artwin, które jest notowane w Świętokrzyskiem w XIX wieku.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson