Szyszyłowicz h. Bończa, na Podlasiu, w ziemi bielskiej i mielnickiej. Wyszli ze wsi Szyszyły, obecnie Szeszyły, pow. Bielsk Podlaski, parafia i gmina Boćki in. Boczki, gdzie są notowani w aktach od 1700 r.
Adam Szyszyłowicz, subdelegat mielnicki w 1743 r. Jego potomkowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.(1857-1910)
• IGNACY Michał Szyszyłowicz h. Bończa (30 VII 1857-17 II 1910), s. Józefa i Michaliny Bielawskiej, przyrodnik, botanik, profesor Akademii Rolniczej w Dublanach i Uniw. Lwowskiego; absolwent Gimnazjum św. Anny w Krakowie 1875; studiował na wydziale lekarskim (1875-1877) a następnie chemię i botanikę na wydziale filozoficznym (1877-1879) Uniw. Jagiellońskiego; jako botanik zajmował się głównie systematyką mszaków i roślin naczyniowych, od 1878 prowadził badania nad florą Tatr; w latach 1885-1890 pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu; od 1909 profesor nadzwyczajny systematyki i morfologii roślin wydziału filozoficznego Uniw. Lwowskiego; członek wielu stowarzyszeń naukowych m.in. od 1889 Société Botanique de France, od 1893 Tow. Badaczy Orientu w Wiedniu; od 1899 członek zarządu Polskiego Tow. Przyrodników im. Kopernika; w źródłach obcych często występuje jako Ignaz von Szyszyłowicz (Wikipedia); razem z ojcem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1860 r. z herbem Bończa, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Granica, pow. Będzin, zm. Lwów, poch. Kraków, Cm. Rakowicki, kw. 12, gr. rodz. (Cm. Rak.); ż. (ok. 1890) Anna Mizerska (1870-1959), c. Anastazego Romana, lekarza, i Albertyny Kolskiej, malarka i taterniczka; dzieci: pięcioro, m. in. Aleksander, Mieczysław, Jerzy.
• ZOFIA Anna Szyszyłowicz h. Bończa (ur. 1797), c. Antoniego i Anny Juszkiewicz; ur. Zakieńce, parafia Rukojnie, pow. Wilno, chrz. 1799 (MK Rukojnie).
Źródła: Enc. Szl. t. 11/306; Sęcz.; SGKP t. 15 cz. 2/649; Szl. Król.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz