Zdanowicz

Zdanowicz h. Hipocentaurus, przydomku Mieciecki, na Litwie, w woj. nowogrodzkim 1648 (Con.). Wcześniej nazywali się Zdanami. Wedle Niesieckiego, są to książęta pochodzący od litewskiej dynastii Dorszprungów, a dokładniej od jej odgałęzienia – rodu Gojtus (Goitus) herbu Hipocentaurus, którzy z kolei poszli od Ginwiłłów tegoż herbu.
Zatem pierwotnym ich herbem jest Hipocentaurus. Są jednego pochodzenia z Mickiewiczami, Kulwieciami i Giedrojciami. Zdanowiczowie, jak pisze Niesiecki: „dawnym zwyczajem przybrali sobie przydomki, i samowolnie odmienili herby, rozrodzeni”. Używali różnych herbów tzw. pomocniczych: Jastrzębiec, Korybut i Zdan (Zdanowicz). Jako Zdanowiczowie herbu własnego (Zdan, Zdanowicz) zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

• MELCHIOR Zdanowicz (ok. 1745-21 III 1791), s. Felicjana i Franciszki Petronelli Łabęckiej, posesor tj. dzierżawca dóbr Rakoniewice, obecnie pow. Grodzisk Wielkopolski 1775-1777; nazywany jest posesorem dóbr Kwilcz, pow. Międzychód 1781 r. a posesorem wsi Charcice, parafia Chrzypsko Wielkie, pow. Międzychód 1784; plenipotencję do spadku po matce daje 1762 r. bratu przyrodniemu Jerzemu Waniewskiemu (AGZ Poznań); występuje 13 II 1765 r. jako świadek na ślubie Wojciecha Żernickiego i Teresy Kurowskiej, parafia Kwilcz, pow. Międzychód; w akcie Zdanowicz nazwany jest dworzaninem z Kwilcza (MK Kwilcz); zm. Gogolewo, pow. Śrem; w akcie nazwany jest dzierżawcą plebanii w Gogolewie (MK Gogolewo); ż. (14 II 1773 Rogoźno) Wiktoria Bronisz, Broniszówna h. Wieniawa (ok. 1750-29 VIII 1789), c. Józefa i Jadwigi Stawskiej, panna z Gościejewa; występuje jako chrzestna u Jarnowskich 18 VI 1789 Święceń, parafia Gogolewo, nazwana rezydentką w Gogolewie, dziedzicznym Ksawerego Bronisza; zm. Gogolewo (MK Gogolewo); ślub w parafii Rogoźno, pow. Oborniki, miejscowość Gościejewo, świadkowie: JMD. Jakub Szołdrski, starosta rogoziński, Ignacy Tomicki (MK Rogoźno); dzieci: Melchiora, Jerzy, Józef.

• MELCHIORA Marianna Marcjanna Wiktoria Zdanowicz (ok. 1776-po 1801), c. Melchiora i Wiktorii Bronisz (Broniszówny); ur. Rakoniewice, parafia Rakoniewice, obecnie pow. Grodzisk Wielkopolski, chrz. z wody 7 I 1777, chrzestni: GD. Felicjan vel Feliks Zdanowicz, dziadek dziecka, i G. Joanna Gajewska (MK Rakoniewice); ceremonia chrztu 4 XII 1796 Poznań (MK Poznań: św. Maria Magdalena); m. (15 V 1801 Poznań) Wincenty Białkowski (ok. 1777-po 1801), s. Józefa i Marianny Białoskórskiej h. Abdank, później pułkownik wojsk polskich (PSB); ślub w parafii św. Marcina, miejscowość: Rybaki, uwagi: on młodzieniec z Poznania, lat 24, ona panna z Rakoniewic, lat 25, świadkowie: G. Mikołaj Lutomski, G. Stanisław Przepałkowski (MK Poznań: św. Marcin).

Źródła: Bork. Sp. 535; Nies. t.10/140, t.11/497-498; Szl. Król.; Żern. t.1/277, 290, t.2/571.