Zarzecki

Zarzecki h. Pobóg, vel Zarzycki, wyszli zapewne ze wsi Zarzyce in. Zarzecze, w parafii Jeżów, pow. Sierpc, obecnie woj. mazowieckie. Notowani w aktach źródłowych w 1581 r. (Źródła dziejowe t.14/125).
Według Niesieckiego, byli w woj. krakowskim 1600. Potomkowie Stefana Zarzyckiego, skarbnika łuckiego w 1789 r., zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1855 r. z herbem Pobóg, zapisani do ksiąg szlacheckich guberni radomskiej, oddział sandomierski.
 
• ROCH Zarzycki h. Pobóg (ok. 1800-po 1855), s. Stefana i NN.; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1855 r. z herbem Pobóg, zapisani do ksiąg szlacheckich guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1844 Goźlice) Elżbieta Lisikiewicz (ok. 1820-po 1855); w aktach także: Liśkiewicz, Leśkiewicz, Leszkiewicz; ślub w parafii Goźlice, pow. Sandomierz (MK Goźlice); dzieci: Wacław, Henryk.

Źródła: Bork. Sp. 530; Nies. t.10/91; Sęcz.; SGKP t.14/436; Szl. Król.; Żern. t.2.


Zarzecki h. Warnia, vel Zarzycki, rodzina małopolska, wymieniona przez Paprockiego (1584), pisząca się z Zarzecka w ziemi sandomierskiej (Pap.). Przenieśli się później m. in. na Podlasie, Ruś Czerwoną (1545) i do Prus. Wieś Zarzecko obecnie nie istnieje. Ich dobra na Podlasiu – wieś
Zarzeckie, dzisiaj nazywa się Jabłoń Zarzeckie, położona jest w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie. W 1580 r. dziedzicami jej części Zarzeckie Biernatki (Zarzeczkie Biernathki) byli Stanisław i Mikołaj Za- rzeccy, zwani Biernatami. Jan Stanisław na Zarzecku, wojski, podwoje- wodzi i sędzia grodzki łukowski 1701 (Nies.). Maciej Zarzecki, łowczy mszczonowski 1778 (Kras.). Zarzeccy są jednego pochodzenia z Gnoiń- skimi z Gnojnika. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Herbarze wymieniają również Zarzeckich vel Zarzyckich herbu Pobóg i herbu Złotogoleńczyk. 
Genealogia 
(osób: 29)

• MAGDALENA Zofia Warnia-Zarzecka, Zarzycka (27 VIII 1847-po 1869), c. Mateusza i Teofili Nowickiej; zamieszkała 1866 r. Żbików, obecnie dzielnica miasta Pruszków, woj. mazowieckie; ur. Warszawa (MK Warszawa: św. Aleksander); m. (13 IX 1866) Józef Wiesław Białkowski (ok. 1840-po 1869), s. Ignacego i Izabelli Kizling (Kiźling); zamieszkały w latach 1866-1867 Radomsko, 1869-1871 Baryczka, parafia Janowiec, pow. Puławy, obecnie woj. lubelskie (MK Janowiec); ur. Kraków; ślub w parafii Żbików, miejscowość: Żbików, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 18 (MK Żbików); dzieci: Kazimierz Mateusz (ur. 1867 Radomsko), Gorgoniusz Mateusz (ur. 19 IX 1869 Baryczka), Franciszek (ur. 4 XII 1871 Baryczka) – Białkowscy. 

• MATEUSZ Warnia-Zarzecki, Zarzycki (21 IX 1815-1 I 1901), s. Józefa (1) i Weroniki Jaruzelskiej (Jeruzalskiej), urzędnik skarbowy; zamieszkały 1840 r. Warszawa, ul. Freta 276; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Warnia (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Zarzeckie, ówczesny pow. Tykocin, zm. Żbików, obecnie dzielnica Pruszkowa, lat 85, wdowiec, poch. Warszawa, Cm. Powązkowski, kw. 13-V-6/7/8, gr. Antoniego Brodowskiego (Cm. Pow.); ż. (4 VIII 1840 Warszawa) Teofila Franciszka Nowicka (27 XII 1815-13 IV 1883), c. Stanisława i Anny Kulikowskiej; zamieszkała 1840 r. Warszawa, ul. Elektoralna 748; ur. Warszawa, zm. tamże, lat 67, poch. Cm. Powązkowski, kw. 13-V-6/7/8 (Cm. Pow.); ślub w parafii św. Andrzeja, uwagi: ona lat 26, świadkowie: JO. ks. Aleksander Golicyn, pułkownik gwardii armii carskiej, Józef Leks (Lex), naczelnik wydziału Heroldii Król. Polskiego, obaj zamieszkali w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Michał, Maria, Józefa, Magdalena, Zofia. 

Źródła: Bork. Sp. 530; Nies. t.10/91; Pap.; Stup. t.3/166; Szl. Król.; Żern. t.2/563.