Zaorski

Zaorski h. Lubicz, również Zahorski, na Mazowszu i Podlasiu, rozrodzona, przeważnie drobna szlachta mazowiecka, w ziemi nurskiej 1584 (Pap.) i łomżyńskiej.

Według Niesieckiego byli herbów Lubicz i Ogończyk (bądź Drogosław), a późniejsze herbarze wymieniają także Zaorskich herbu Łada. Nazwisko wzięli od wsi Zaorze w ziemi nurskiej, parafia Kunin. Jest też wieś tej nazwy w parafii Czerwin, w ziemi łomżyńskiej, a w parafii Szumowo, w ziemi nurskiej, znajduje się wieś Radwany-Zaorze. 

Piotr Zaorski, marszałek litewski, poseł od Stanów litewskich na sejm 1564 r., wyznaczony celem dokończenia unii Litwy z Koroną (Nies.). 

Zaorscy herbu Lubicz podpisali elekcję 1697 r. z ziemią nurską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862 z herbem Lubicz.

Genealogia 
(osób: 60)

• JÓZEF Antoni Zaorski h. Lubicz (18 II 1822-po 1870), s. Pawła Wojciecha i Honoraty Józefy Radomińskiej; jego ojciec został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1842 r. z herbem Lubicz (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Warszawa; ż. (1860 Kielce) Józefa Julia Klara Porębska (ok. 1830-po 1870), c. Szczepana i Antoniny Morykoni h. wł.; ur. Płock; ślub w katedrze kieleckiej, pow. Kielce, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Kielce: Katedra); dzieci: Stefania, Jan.

• STEFANIA Zaorska h. Lubicz (ok. 1865-po 1892), c. Józefa i Józefy Porębskiej; m. (10 VIII 1890 Piekoszów) Włodzimierz Paweł Zdzitowiecki (1860-1912), s. Mieczysława i Leokadii Kietlińskiej; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (Cm. Pow.); ślub w parafii Piekoszów, pow. Kielce, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Piekoszów); dzieci: Halina Magdalena (1892-1966), Włodzimierz – Zdzitowieccy. 

Źródła: Bork. Sp. 528; Nies. t. 10/74; Pap.; Szl. Król.; Żern. t. 2/561.