Okniński

Okniński h. Okno (in. Okno III, Okno złote), błędnie Okmiński, w ziemi liwskiej i na Podlasiu, w większości szlachta zagrodowa, pisali się z Zalesia w pow. łukowskim (El. 2). 

Nazwisko wzięli od wsi Okniny w dawnym pow. łukowskim, obecnie pow. Siedlce, gmina Wiśniew, parafia Zbuczyn. Nazwa „oknina” w języku ruskim oznaczało miejsce wilgotne, pełne źródeł i strumieni. W 1827 r. wieś liczyła 330 mieszkańców (SGKP). 

Andrzej i Jan, bracia, dziedzice wsi Okniny 1579 r. Byli Oknińscy posłami i elektorami 1669 r. z woj. lubelskiego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji Zachodniej 1803 r. i w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Wojciech z Zalesia, wiceregent i komornik łukowski, poseł na sejm i elektor 1669 r. z woj. lubelskiego.

Herb — w polu czerwonym ukośny kwadrat złoty. Nad hełmem w koronie, na pięciu piórach strusich, dwa kwadraty skośne złote rzędem. — Z dyplomu Oknińskich, wydanego przez deputację szlachecką guberni mińskiej 1832 r. 

Zdaje się, że obok Oknińskich herbu Okno, we wsi Okniny dziedziczyli też przedstawiciele innych herbów, m. in. Oknińscy h. Nowina, będący zapewne jednego pochodzenia z Krauskimi ze wsi Krasusze, w parafii Trubieszów. Jest też rodzina nosząca nazwisko Okmiński i pieczętujca się herbem Syrokomla odmienna.

Genealogia
(osób: 103)

• ADAM Okniński (ok. 1790-po 1817), s. Andrzeja i Franciszki Radomyskiej, dziedzic części wsi Okniny, par. Zbuczyn, pow. Siedlce, obecnie woj. mazowieckie; ur. Okniny; ż. (24 II 1811 Zbuczyn) Franciszka Jastrzębska (ok. 1790-po 1817), c. Franciszka i Marianny Tchórzewskiej; ur. Okniny; ślub w par. Zbuczyn, uwagi: oboje: Okniny, jego stryj Stanisław O. (MK Zbuczyn); dzieci: Roch, Jan.

• ANIELA Oknińska (ok. 1790-po 1811), c. Adama i Kunegundy Rzążewskiej; ur. Iwanów-Kijki, par. Zbuczyn, pow. Siedlce, obecnie woj. mazowieckie; m. (13 II 1811 Zbuczyn) Tadeusz Koziestański (ok. 1785-po 1811), s. Franciszka i Marianny Rzążewskiej; ur. Rzążew, par. Zbuczyn; ślub w par. Zbuczyn (MK Zbuczyn); dzieci: Antoni Koziestański (ur. 1816 Rzążew).

Źródła: Bork. Sp. 288; Krzep. Młp.; Ostr. t. 1/405 nr 2360, 2/239; SGKP t. 7/426; Szl. Król.; Urus. t. 12/279-280; Żern. t. 2/151.