wsi Wądołowo Chlebiotki (Chlewiotki) w powiecie łomżyńskim, parafii Zawada, które były zapewne częścią dawnego Wądołowa. Są jednego pochodzenia z Jałbrzykami i Jałbrzykowskimi herbu Grabie. Licznie rozrodzeni, używali przydomków Chlewiotko (Chlebiotko), Dumka, Zdun, Warda, Klikun, Jorczak, Sierka, Pszczelny, Madrzak, Bies, Czubiak, Lotka. Notowani w aktach łomżyńskich w latach 1421-1479, 1772-1775 (Kap.).
• EWA Wądołowska (ok. 1750-po 1775), c. Michała i Katarzyny Maleszewskiej, dziedziczka we wsi Maleszewo Porkuse w pow. zambrowskim (Kap.); m. (30 X 1770 Warszawa) Wojciech vel Adalbert de Kapice Starawieś et Żółtki Kapica h. wł. (ok. 1730-po 1775), s. Adama i NN., dziedzic dóbr Milewko Leśne i Żółtki w pow. brańskim; ślub w par. św. Krzyża, uwagi: on wdowiec (MK Warszawa: św. Krzyż).
• MICHAŁ Wądołowski h. Grabie (ok. 1710-p. 1770), s. Antoniego i NN., dziedzic we wsi Maleszewo Porkuse w ziemi łomżyńskiej, powiecie zambrowskim, które otrzymał za żoną (Kap.); ż. Katarzyna Maleszewska (ok. 1710-p. 1774), c. Jakuba i Agnieszki Ławskiej; dzieci: Ewa.
Źródła: Bork. Sp. 478; Kap. 439-446; SGKP t.13/159, t.15 cz.2/681-682; Żern. t.2/480.
Wądołowski h. Lubicz
vel Wąndołowski, Wandołowski, Wondołowski, Wądołoski, Wędołowski, Wądołkowski, Wandołkowski, itd., rodzina licznie rozrodzona na Mazowszu i Podlasiu, drobna szlachta oraz szlachta zagrodowa. Istnieje kilka wsi o nazwie Wądołowo w powiatach łomżyń- skim, kolneńskim i szczuczyńskim. Wydaje się jednak, że pierwotnym gniazdem tego rodu jest wieś Wądołki w pow. łomżyńskim, gminie i parafii Zambrowo. W jej skład wchodziło kilka części, tj. Wądołki Borowe, W. Bućki, W. Raczki, W. Stare, W. Szwejki, W. Ćwięki. Nazwy te wymienione są w aktach sądowych ziemi łomżyńskiej z 1483 r. (SGKP). W 1483 r. dziedziczył na Wądołkach Bartłomiej de Wądołki herbu Luba (ex armis Luby). Wśród licznych mieszkających tam Wądołowskich i Wądołkow- skich byli najprawdopodobniej przedstawiciele różnych herbów, np. w roku 1746 zanotowano Wądołkowskich herbu Jastrzębiec. Wądołowscy herbu Lubicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. • BERNARD Wądołowski (1818-po 1863), s. Wojciecha i Ewy Peńskiej, właściciel cząstkowy we wsi Chlebiotki Nowe w pow. łomżyńskim, par. Zawady; on to zapewne, jako Bernard Piotr W., został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1853 r. z herbem Lubicz (Gaz. Warsz. 80/53; Sp. Szl.); ur. Chlebiotki Nowe (MK Zawady); 1ż. Teodora Ciborowska (ok. 1820-p. 1863); 2ż. (15 VI 1863 Zawady) Marianna Maleszewska (ok. 1840-po 1863); ślub w par. Zawady, obecnie woj. podlaskie.
• JÓZEFA Wądołowska (ok. 1870-po 1892); zamieszkała Zawady; m. (1892 Zawady) Józef Brzostowski (ok. 1870-po 1892); ślub w par. Zawady, obecnie woj. podlaskie (MK Zawady).
Źródła: Bork. Sp. 478; Kap. 439-446; SGKP t.13/159, t.15 cz.2/681-682; Szl. Król.; Żern. t.2/480.
Wądołowski h. Odrowąż vel Wąndołowski, Wandołowski, Wondołowski, Wądołoski, Wędołowski, itd., licznie rozrodzeni na Mazowszu i Podlasiu, drobna szlachta oraz szlachta zagrodowa. Pochodzą ze wsi Wądołowo Koniecki w ziemi wiskiej. Stanowią odłam domu Odrowążów Konieckich vel Koneckich z Końskich. Notowani w aktach wiskich w latach 1483-1484, 1519, 1521, 1677, 1739, 1787 (Kap.). • MARIANNA vel Marcjanna Wądołowska (ok. 1790-po 1808), c. Antoniego i Katarzyny Polkowskiej; zamieszkała Koniecki Wądołowo, obecnie woj. podlaskie; m. (1808 Wizna) Adam Łukasz Piotr Ciborowski (ok. 1780-po 1808), s. Józefa i Zuzanny Grądzkiej; ślub w par. Wizna, miejscowość: Wizna i Koniecki (MK Wizna).
• WALENTY Stanisław Józef Odrowąż-Wądołowski (ok. 1750-po 1790), s. Kazimierza i 3ż. Apolonii Grzymalanki, burgrabia wiski, komornik ziemski wiski, komisarz cywilno-wojskowy ziemi wiskiej ok. 1790; dziedzic dóbr Koniecki Wądołowo, Przykupek Zamoście, Rutki Nory i Giemzy zwane też Koniecki Szczepowate (Kap.).
Źródła: Bork. Sp. 478, 483; Kap. 439-446; SGKP t.13/159, t.15 cz.2/681-682; Żern. t.2/480.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz