Mojkowski

Mojkowski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Moykowski, rodzina mazowiecka, pisząca się „z Mojkowa” w ziemi płockiej. Jedna ich linia, osiadłszy na Podlasiu w XV stuleciu, założyła także osady Mojków i Mojki, z których się pisała. 

Morchonowicz

Morchonowicz h. Jastrzębiec, na Podlasiu, rodzina podobno pochodzenia tatarskiego (Pam. Tatarkiewiczowie), nie wymienia jej jednak Dziadulewicz w swoim herbarzu rodzin tatarskich w Rzeczypospolitej.

Morozewicz

Morozewicz h. Jelita (odm.), vel Moroziewicz, Morozowicz, otrzymali nobilitację i herb od króla Stanisława Augusta w 1782 roku.

Mrokowski

Mrokowski h. Ślepowron, jak pisze Uruski, była to „stara i w początkach XVI stulecia można, mazowiecka rodzina”. Pisała się z Mrokowa lub Mrokowic, a poprzednio w XV wieku z Mniszewa.

Mrożek

Mrożek h. Ostoja, rodzina małopolska, w woj. sandomierskim i krakowskim. Od swej wsi dziedzicznej Krzelczyce (Skrzelczyce), parafia Lisów, pow. Kielce – wzięli przydomek Krzelczycki, który niekiedy używali jako nazwisko. 

Mszanecki

Mszanecki h. Mściszewski (in. Sas odm.), właściwie Mszaniecki, w Małopolsce. Według niektórych badaczy mieliby wyjść ze wsi Mszana Dolna i Górna, parafia Mszana Dolna, obecnie pow. Limanowa. W rzeczywistości jednak pochodzą z miejscowości Mszaniec, wsi królewskiej, w pow. Staremiasto, obecnie Stary Sambor, gdzie przez jakiś czas byli posesorami wójtostwa.

Mścichowski

Mścichowski h. Prus I, vel Prus-Mścichowski, na Mazowszu i Podlasiu. Wzięli nazwisko od wsi Mścichy, w ziemi wiskiej, ale jeszcze w końcu XVI stulecia pisali się Mścich. 

Wilusz

Wilusz, vel Willusz, Wilus, Wiluś, błędnie Wilurz, w Małopolsce, głównie na Podkarpaciu. W XVI wieku nazwisko to pojawia się w aktach jako Willusch, Według prof. K. Rymuta, odnotowano je w Polsce po raz pierwszy w 1345 r. Pochodzi od imienia Wilusz, a ono od imienia Wilhelm.

Mściwujewski

Mściwujewski h. Nowina, vel Mściwojewski, Mszczywojewski, w ziemi łomżyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi Mściwuje, parafia i gmina Mały Płock, pow. Kolno.

Mucha

Mucha h. Kienia (in. Kiena), książęca rodzina tatarska, w W. Ks. Litewskim, gałąź rodu Jałoirów-Ałczynów. Używali przydomków Murza i Kierdej-Emirza.