Ciundziewicki h. Następ (in. Rudnica), w W. Ks. Litewskim. Wyszli ze wsi Ciundzie, alias Ciundziewice, alias Porudominie, w dawnym woj. wileńskim.
Ciundziewicki h. Następ (in. Rudnica), w W. Ks. Litewskim. Wyszli ze wsi Ciundzie, alias Ciundziewice, alias Porudominie, w dawnym woj. wileńskim.
Świerzbiński h. Rawicz, vel Świerzbieński, Świerbieński, Świerbiński, Świrbiński etc., na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Są jednego pochodzenia Ołdakowskimi i Woźnieńskimi z Świerzbienia (Świerzbieni), w ziemi bielskiej, a wywodzą się od Wolskich herbu Rawicz.
Boelke h. Blankensztein (in. Blanckenstein), vel Belke, Boelcke, Bölcke, Böhlke, Boehlke etc., otrzymali szlachectwo na sejmie 1775 r. oraz herb Blanckenstein.
Bogdaszewski h. Jastrzębiec, vel Bohdaszewski, na Mazowszu, w ziemi czerskiej, skąd niektórzy przenieśli się na Wołyń i na Litwę, gdzie często używali nazwiska w wersji Bohdaszewski.
Bogołomski h. Pelikan, byli na Kujawach i w Wielkopolsce. Są jednego pochodzenia z Łakińskimi z Łakna Czarnego.
Trypolski h. Gozdawa, vel Dedowicz-Trypolski, Tripolski, w woj. kijowskim i wołyńskim; używali przydomku Dedowicz (od Dedko, Dziedko).
Bogorajski h. Ostoja odm. (in. Bogorajski, herb własny), vel Bogurajski, Bogurayski, rodzina prawdopodobnie neoficka, otrzymała sekretną nobilitację od króla Stanisława Augusta 1764 i 1775 r.
Boguniewski h. Abdank (in. Habdank), vel Bogunieski, rodzina wielkopolska, pisali się „z Boguniewa”.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson