Krynicki

Krynicki h. Korab odm. (in. Krynicki III, Korab i Gryf), vel Korab-Krynicki, albo Korabita-K. (błędnie Korabit-K.), stanowią jedną rodzinę z Kryńskimi herbu Korab, z Krynek na Podlasiu. Boniecki mylnie łączy ich z ruską rodziną Krynickich vel Kiernickich herbu Sas. 

Krzemieński

herb Prus I (Turzyma)

 herb Prus III (Nagody)

 

Krzemieński h. Prus I (oraz h. Prus III), vel Krzemiński, na Rusi Czerwonej, w pow. przemyskim. Pisali się „z Krzemieńca”, jednak nazwa wsi mogła z czasem ulec zmianie. Ich gniazdem mogła być wieś Krzemień, w parafii Parzęczew, niegdyś w pow. łęczyckim, obecnie pow. Zgierz.

Duchiński

Duchiński h. Ślepowron (in. Bujno, Bujny), vel Duchyński, Ducheński, etc. Stanowią jeden dom z Duchnowskimi ze wsi Duchny Stare i Młode, w pow. łomżyńskim, parafia Śniadowo (dawniej Smłodowo), oraz Duchny Wieluny, w pow. zambrowskim, parafia Rutki (Rudki). 

Krzesimowski

Krzesimowski h. Jastrzębiec (także h. Lubicz oraz h. Pobóg), nazwisko wzięli od wsi Krzesimów, w dawnym pow. lubelskim, obecnie pow. Świdnik, parafia i gmina Mełgiew. W XIV i XV wieku używali przydomku Czelustka.

Krzymowski

Krzymowski h. Ślepowron, właściwie Krzymoski, gdyż gniazdem ich jest pewnie wieś Krzymosze in. Krzymosza, w pow. siedleckim, w parafii Pruszyn. Byli m.in. na północnym Mazowszu, na Podlasiu i na Litwie.

Krzyszkowski

Krzyszkowski h. Leszczyc (in. Bróg), w Wielkopolsce, zamieszkujący woj. poznańskie, gdzie Mikołaj Krzyszkowski herbu Bróg, według Wittyga, opłacał 1503 r. pobór z Mielustowa (właściwie Miłostowa, w ówczesnym pow. kościańskim), który należał do nich jeszcze w XVII wieku. Są jednego pochodzenia z Miłostowskimi tegoż herbu.

Kubecki

Kubecki h. nieznanego, vel Kubacki, Kubicki, otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r. (podawane są też daty 1793 i 1795). Kubeccy mogą wywodzić się od Kubackich (którzy czasem pisali się Kubeckimi), albo od Kubickich.

Kubiczek

Kubiczek h. Nabram, vel Kubiczek de Waldorf, przydomku Waldorf, Kubitczek, Kubitschek. Licznie rozrodzeni na Śląsku i w Małopolsce. Etymologicznie nazwisko wywodzi się od imienia męskiego Jakub. Jedna gałąź otrzymała szlachectwo od biskupa Małachowskiego w księstwie siewierskim 1697 r.  

Kuczakiewicz

Kuczakiewicz h. Pędzic, pierwotnie nazywali się Kuczak. Nobilitację wraz z herbem otrzymał w Królestwie Kongresowym w 1838 r. Jan Leopold Kuczakiewicz, komisarz wydziału administracji i oświecenia w rządzie gubernialnym podlaskim. Został zapisany do ksiąg szlachty guberni lubelskiej, oddział podlaski.

Kuczyk

Kuczyk h. Leczysław, czy nie powiązani z Kuczukami herbu Siestrzeniec. Otrzymali nobilitację 1837 r., zaś przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1843 r. Ostrowski nie wymienia herbu Leczysław.