Miszkiel

Miszkiel h. Prus II, vel Miskiel, na Podlasiu i Litwie. Piotr Miszkiel, dziedzic dóbr Goniprów Niszajce (w Uruskim: Gościprów Nieszajce) z wsiami Uszpurwie, Bulinie, Krejze, w pow. szawelskim, które sprzedał 1733 r. Tadeuszowi Litwińskiemu za 6 tys. talarów bitych według donacji podanej w 1785 r. „do akt grodu ks. żmudzkiego repartycji rosieńskiej”.

Młynarski

Młynarski h. Belina, pisali się ze wsi Młynarze w ziemi różańskiej, parafia Sieluń, obecnie pow. Maków Mazowiecki, gdzie mieszkała drobna szlachta. W 1781 r. własność Chełchowskich, Długołęckich, Gierwatowskich, Grzymałowskich, Ogonowskich, Żerańskich, Zaleskich. W 1827 r. we wsi znajduje się  15 gospodarstw, 110 mieszkańców.

Mniński

Mniński h. Jelita, vel Saryusz-Mniński, przydomku Saryusz in. Sariusz, rodzina małopolska, biorąca nazwisko od wsi parafialnej Mnin, dawniej w pow. chęcińskim, obecnie pow. Końskie, woj. świętokrzyskie. Występują jako dziedzice tej wsi od czasów Długosza do 1573 r. Niektórzy z nich przenieśli się do W. Ks. Litewskiego.

Moczyński

Moczyński h..., być może pochodzą od Mączyńskich. Otrzymali zatwierdzenie szlachectwa na sejmie grodzieńskim w 1793 r. Z nich: Jakub, kapitan wojsk polskich 1783. Wiktor, geometra królewski 1785.

Modliński

Modliński h. Tępa podkowa, dawniej Modleński, pisali się „z Modlnej” a ich gniazdem rodowym jest wieś Modlna k/ Ozorkowa, w ziemi łęczyckiej, obecnie pow. Zgierz.

Mogilnicki

Mogilnicki h. Lubicz, vel Mogielnicki, wywodzą się zapewne ze wsi Mogielnica, w parafii Łęg, gminie Drobin, w pow. płockim, z której pisali się też Ubyszowie herbu Cholewa.

Mojkowski

Mojkowski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Moykowski, rodzina mazowiecka, pisząca się „z Mojkowa” w ziemi płockiej. Jedna ich linia, osiadłszy na Podlasiu w XV stuleciu, założyła także osady Mojków i Mojki, z których się pisała. 

Morchonowicz

Morchonowicz h. Jastrzębiec, na Podlasiu, rodzina podobno pochodzenia tatarskiego (Pam. Tatarkiewiczowie), nie wymienia jej jednak Dziadulewicz w swoim herbarzu rodzin tatarskich w Rzeczypospolitej.

Morozewicz

Morozewicz h. Jelita (odm.), vel Moroziewicz, Morozowicz, otrzymali nobilitację i herb od króla Stanisława Augusta w 1782 roku.

Mrokowski

Mrokowski h. Ślepowron, jak pisze Uruski, była to „stara i w początkach XVI stulecia można, mazowiecka rodzina”. Pisała się z Mrokowa lub Mrokowic, a poprzednio w XV wieku z Mniszewa.