Grodzki

Grodzki h. Belina, vel Grocki, Grodzicki, według Bonieckiego, pierwotnie wyszli ze wsi Grodziec, w ziemi ciechanowskiej. Później dziedziczyli także we wsi Grodzkie, w ziemi łomżyńskiej, oraz Grodź in. Grudź, w pow. łukowskim, w parafii Wilczyska (Krzep.).

Stanisław z Grodźca h. Belina, świadek w Krakowie 1431 r., przy wywodzie szlachectwa Jana Kraski z Łubnic (Helc.). Jan Grodzki, dzierżawca strachosławski, w ziemi chełmskiej 1473 r. Stanisław, Krzysztof, Szymon i Piotr, bracia Grodzcy, dziedzice na Rzeczycy 1547 r. Stanisław, syn Feliksa, posiadacz wójtostwa w Radziłowie 1552 r. Ksiądz Jan, kanonik płocki, dziedzic Grodźca 1567 r. (Paw.). Jakub, właściciel Zbilitowa, w ziemi łomżyńskiej 1641 r. (Herb. Król.).

Z czasem Belinowie Grodzcy rozprzestrzenili się po różnych województwach dawnej Rzeczyspospolitej. Aleksander z woj. sandomierskim, Andrzej, Piotr i Wojciech, z ziemią ciechanowską, a Jakub, Bartłomiej, Adam i Stefan, z ziemią łomżyńską, podpisali elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Józef i Wojciech z ziemią nurską, podpisali elekcję Augusta II-go 1697 r.

Grodzcy herbu Belina wylegitymowali się ze szlachectwa w sądach grodzkich przemyskim i trembowelskim 1782 r., w Galicji zachodniej 1804 r., a w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Niektórzy z nich zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej. Według Uruskiego, z herbem Belina wylegitymowała się także część Grodzkich herbu Rola.

Genealogia 
(osób: 46)

• FELIKS Rostek-Grodzki h. Belina (1805-po 1857), s. Stanisława Józefa i Reginy de Faber; ur. w parafii Dobromil (Bon.; MK Dobromil); 1ż. (ok. 1835) Filipina Wittich (ok. 1810-po 1839); dzieci: Władysław (Lubin); 2ż. (12 II 1857 Dołhe) Katarzyna Dziedzicka (1808-po 1857), c. Michała i Karoliny Körner; zamieszkała Majdan, parafia Dołhe Podbuskie, nr domu 1/88; ślub w parafii Dołhe Podbuskie, miejscowość: Majdan, uwagi: on 48 lat wdowiec, ona 49 lat, wdowa po Mikołaju Malikiewicz (MK Dołhe Podbuskie).

• ZDZISŁAWA Jadwiga Grodzka h. Belina (1885-po 1909), c. Włodzimierza i Bronisławy Wandy Przysieckiej; ur. Jagielnica, pow. Czortków, chrz. 1885, metryka tamże (Bon.; MK Jagielnica); m. (1909 Czortków) Józef Aleksander Isakiewicz (ok. 1880-po 1909), s. Kajetana i Marii Szybulskiej; ślub w parafii Czortków, miejscowość: Wygnanka (MK Czortków).

Źródła: Bon. t. 7/86-88; Dw. Teki; Krzep. Małop.; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 4/398-399.

Grodzki h. Radwan, vel Grocki, w północnym Mazowszu, dziedziczyli we wsiach Grodzkie Nowe i Grodzkie-Ponikły-Stok. Ta druga wieś istnieje dzisiaj zapewne pod nazwą Górskie Ponikły-Stok i znajduje się w woj. podlaskim, pow. Zambrów, gminie Rutki. 

W parafii Kulesze Kościelne, pow. Wysokie Mazowieckie, znajdują się wsie Grodzkie Stare, Grodzkie Nowe i Grodzkie Szczepanowięta, gdzie mieszkali liczni Grodzcy herbu Rola (Kap.). 

Grodzcy herbu Belina mają pochodzić ze wsi Grodź in. Grudź, pow. Łuków Podlaski, parafia Wilczyska. Nieznani Grodzcy wyszli ze wsi Grodzie in. Grudzie, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie. 

Grodzcy herbu Radwan zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia 
(osób: 31)

• IZYDOR Grodzki h. Radwan (1833-po 1870), s. Błażeja i Marianny Marcjanny Brulińskiej h. Pierzchala, dziedzic wsi Bystry, parafia Rutki-Kossaki, pow. Zambrów (MK Rutki-Kossaki); wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1853 r., z herbem Radwan, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej (Sęcz.); ur. Ponikły Stok, parafia Rutki-Kossaki, chrz. 1833 (MK Rutki-Kossaki); 1ż. (ok. 1856) Justyna Popkowska h. Pomian (ok. 1829-1865), c. Franciszka i Barbary Wszeborowskiej; ur. Popki, parafia Mały Płock, pow. Kolno, zm. Bystry, parafia Rutki-Kossaki, lat 36; dzieci: Franciszek, Jan; 2ż. (1865 Rutki-Kossaki) Kornelia Łuba (ok. 1838-1910), c. Stanisława i Franciszki Łada h. wł.; w aktach także: Kornelia Łubianka; zm. Bystry, parafia Rutki-Kossaki, lat 72, wdowa; ślub w parafii Rutki-Kossaki, uwagi: wdowiec (MK Rutki-Kossaki); dzieci: Stanisław, Stanisława, Julianna (Julia).

• STANISŁAWA Grodzka h. Radwan (ok. 1870-po 1888), c. Izydora i 2ż. Kornelii Łuba; ur. Bystry, parafia Rutki-Kossaki, pow. Zambrów (MK Rutki-Kossaki); ż. (1888 Warszawa) Karol Bednarski (ok. 1860-po 1888), s. Macieja i Marianny Nejgebauer; ślub w parafii Wsz. Św. (MK Warszawa: Wsz. Św.).

Źródła: Kap. nr 154; SGKP t. 2/845; Szl. Król.; Urus. t. 4/399.

Grodzki h. Rola (in. Rolicz), vel Grocki, drobna szlachta na Podlasiu, jednego pochodzenia z Wnorowskimi herbu Rola. 

Wojciech Grodzki, dziedzic Mieczsługa 1475 roku. Wieś ta z czasem nazwaną została Grodzkie. Liczni Grodzcy dziedziczyli we wsiach Grodzkie Stare, Grodzkie Nowe i Grodzkie Szczepanowięta, w parafii Kulesze Kościelne, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie.

Jakub Grodzki w aktach łomżyńskich z 1540 r., a Paweł, syn Alberta, w aktach wiskich z 1554 r. Aleksy, Bartłomiej i Jan, synowie Stefana, Trojan, syn Mikołaja, na Grodzkiem 1544 r. Akta brańskie z 1569 r. wymieniają licznych Grodzkich, którzy złożyli przysięgę na wierność królowi polskiemu, po przyłączeniu Podlasia do Korony (Kap.). 

Stanisław, pisarz ziemski bielski 1597 r. Jan, któremu Drohojowski zarzucił 1680 r. nieszlachectwo, udowodnił że jest herbu Rola, „z różą i trzema lemieszami”. Paweł, komornik ziemski bielski 1697 r. Szymon, skarbnik bielski, sprzedał 1751 r. Grodzkie i Kulesze bratankowi swemu Janowi. Grodzcy tego herbu przenieśli się do woj. brzeskiego litewskiego. Szymon, zwany łowczym smoleńskim 1761 r. Sylwester, jezuita w Witebsku 1786 r.

Niektórzy z tych Grodzkich wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, z herbem Belina, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej.

Genealogia 
(osób: 36)

• SZYMON Łukasz Józef Grodzki h. Rola (ok. 1790-po 1839), s. Franciszka i Marianny Olszewskiej, sędzia pokoju pow. tykocińskiego; dziedzic dóbr Racibory Stare, parafia Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1839 r., z herbem Belina, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej; wylegitymował się jako prawnuk Szymona, skarbnika bielskiego (Urus.; Sęcz.); ż. (1 II 1812 Sokoły) Wiktoria Tekla Weronika Sokołowska (ok. 1790-po 1830), c. Józefa i Zuzanny Lewickiej; ur. Bruszewo; ślub w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, miejscowości: Bruszewo i Racibory Stare (MK Sokoły); dzieci: Kazimierz, Aleksandra, Marianna, Tekla.

• WERONIKA Grodzka h. Rola (ok. 1810-po 1847), c. Franciszka i Marianny Olszewskiej; m. (22 VI 1829 Trzcianne) Ludwik Hołownia (ok. 1800-po 1847), s. Wincentego i Elżbiety Jaźwińskiej; zamieszkały Twierdza Modlin, parafia Nowy Dwór Mazowiecki, 1833-1834, później Łomża 1835-1847; ślub w parafii Trzcianne, pow. Mońki, miejscowość: Wojszki (MK Trzcianne); dzieci: 1/ Anastazja Maria (ok. 1831-1887); zm. Łomża, lat 56, wdowa, voto: Wawrzyniec Karasiński (MK Łomża); 2/ Aniela Angela Franciszka (ur. ok. 1833); 3/ Weronika Julia (8 X 1833-1897); zm. Łomża, voto: Lisicka; 4/ Franciszek Mikołaj (1834-1861), voto: (26 V 1861 Wrzos) Marianna Świeżyńska (ok. 1840-po 1861), c. Kazimierza i Nimfy Rokossowskiej h. Glaubicz; ślub w parafii Wrzos, pow. Radom, miejscowość: Goszczewice  (MK Wrzos); 5/ Marcelli Włodzimierz (ur. 1838); 6/ Weronika (ur. 4 II 1839); chrz. 1847; 7/ Jan (ur. ok. 1842); 8/ Stanisław (ur. ok. 1842) – Hołowniowie.

Źródła: Bon. t. 7/88-89; Kap. nr 154; Sęcz.; SGKP t. 2/845; Urus. t. 4/399-400.