Olechowski

Nowina

 

Ratułd

Olechowski h. Ratułd (oraz h. Nowina), są w Wielkopolsce przed 1687 r. (Dw. Teki). Według Małachowskiego byli na Rusi 1767 r. Otrzymali nobilitację na sejmie 1775 r. Inne źródła podają, iż było to przywrócenie szlachectwa (Sęcz.). 

Ordęga

Ordęga h. Łodzia, vel Ordenga, czasem Ordynka, pisali się „z Bliżniewa”, wsi w pow. sieradzkim, parafii Wągłczew, która należała do nich w XVII i XVIII wieku. Nazwisko być może pochodzi od norweskiej rodziny Ordingów (Ording). Początkowo osiedleni w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej, przenieśli się później także w inne rejony Rzeczypospolitej.

Orlewski

Orlewski h. Cielątkowa, w woj. pomorskim, pisali się „z Orlewa na Kątach” (M.S. o fam. Prusk.). Orlewo jest wsią nieznaną, może identyczną ze wsią Orle, w pow. kościerzyńskim.

Orzeł

Orzeł h. Prus I, vel Orzoł, według herbarzy, używali także przydomku Wrzosek, dziedziczyli na Podlasiu, w ziemi łukowskiej. Za czasów Paprockiego (1584) są także w woj. krakowskim, a w XVII i XVIII wieku w W. Ks. Litewskim, w woj. smoleńskim. Od nich wywodzą się Orzełowscy vel Orzyłowscy, zamieszkujący również w ziemi łukowskiej.

Ostojski

Ostojski h. Ostoja, dawniej także Ostoyski, Ostoiski, rodzina podlaska, według Uruskiego w Wielkopolsce i ziemi chełmskiej.

Ośniałowski

Ośniałowski h. Trąby, vel Wojna-O., Woyna-O., Ośmiałowski, rodzina kujawska, o której tak pisze Bobrowicz w uzupełnieniach do Herbarza Kacpra Niesieckiego: „Dom Ośniałowskich dawny i starożytny, mający swoje siedlisko w ziemi dobrzyńskiej, dziedzictwo wsi Ośniałowa”. Osiedlili się m. in. w Małopolsce i na ziemiach pruskich.

Otwinowski

Otwinowski h. Gryf, vel Jaxa-Otwinowski, Jaksa-O., Otfinowski, Otffinowski, Ottfinowski, rodzina małopolska, przydomku Jaxa (Jaksa). Ich gniazdem jest Otwinów, obecnie Otfinów, w woj. małopolskim, pow. Tarnów. 

Owczarski

Owczarski h. Lubicz (oraz h. Nowina), według Uruskiego, mieli być na Podlasiu. Jan Owczarski, subdelegat mielnicki 1732.

Dzianott

Dzianott h. własnego (in. Dzianott), vel Dzianott de Castellati, Dzianot, Dzianoti, Dzianotti, Dzianotty, właściwie Gianotti, rodzina włoska z Castasegna, w Szwajcarii, z włoskiego kantonu Gryzonia (dawnej Recja in. Retia), osiedlona najpierw w Austrii i podobno Nadrenii, a od XVI wieku także w Polsce. Pisali się m. in. z Zychorzyna, Lubli i Giebułtowa.

Palimączyński

Palimączyński h. Larysa (in. Laryssa), vel Palimaczyński, w Spisie Borkowskiego umieszczeni błędnie z herbem Sas. Według Uruskiego, mieli mieszkać na Podlasiu. W rzeczywistości Palimączyńscy wywodzą się z Małopolski i pierwotnie nazywali się Palimąka. Mieszkali m.in. w parafii i powiecie Proszowice, woj. małopolskie.