Tryniszewski

Tryniszewski h. Poraj, vel Tryniszeski, rzadko Treniszewski, na Mazowszu. Nazwisko wzięli od wsi Trynisze, w ziemi nurskiej, pow. Ostrów Mazowiecka.

Trzaskowski

Trzaskowski h. Trzaska, vel Trzaskoski, Trzaszkowski, rzadko Czaskowski, ze wsi Trzaski pod Inowrocławiem. Pochodzą zapewne od Trzasków. 

Trzeciecki

Trzeciecki h. Gryf, vel Trzyciecki, Trzecieski, w woj. sandomierskim 1600 r., kaliskim, na Litwie. Ich wsią gniazdową – podobnie jak Trzecieskich herbu Nowina i Trzecieskich herbu Strzemię – jest Trzycież inaczej Trzecież (Trzeciesz, Trzycirz, Trzyciż), dziś Trzyciąż w pow. olkuskim.

Trzepiński

Trzepiński h. Jastrzębiec, vel Trzepieński, Trzebiński?, w woj. sieradzkim 1584 (Pap.), w pow. opoczyńskim 1577 (Źródła dziejowe t.14/288), pisali się z Trzepnicy. Wieś Trzepnica, leży obecnie w woj. łódzkim, powiat Piotrków Trybunalski, gmina Łęki Szlacheckie, parafia Bęczkowice.

Trzeszczkowski

Trzeszczkowski h. Zagłoba (in. Zagroba), vel Ściszek-Trzeszczkowski, Trzeszkowski, Trzeczkowski, na Podlasiu, Mazowszu i w Galicji. Licznie rozrodzeni, używali dla rozróżnienia przydomków: Ściszek (Sciszek, Ścisek, Ścisyk, Ściszyk, Ściszczyk, Ściszko), Bliźniak, Bosy (Bosik), Dzik (Dziki), Garbaty (Garbacik), Karulak, Lokac, Siedlarz, Świkuła, Zagroba, etc.

Trzetrzewiński

Trzetrzewiński h. Tępa podkowa, vel Czetrzewiński, zostali wylegitymo- wani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Nazwisko biorą zapewne od wsi Trzetrzewina w woj. małopolskim, powiat Nowy Sącz, gmina Chełmiec.

Turłaj

Turłaj h. Jastrzębiec (odm.), vel Turłay, na Litwie, w woj. trockim. Stanowią odgałęzienie rodziny Szantyr herbu Lubicz. Zmienili jednak herb na Jastrzębca, z tą odmianą, że nad podkową mają trzy gwiazdy, jedna obok drugiej, zaś na hełmie trzy pióra strusie (Nies.).

Turczynowicz

Turczynowicz h. Gozdawa, w W. Ks. Litewskim, w woj. trockim 1653. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. W XIX wieku mieszkali w Sieradzkiem Turczynowiczowie herbu Szeliga.

Turczyński

Turczyński h. Grzymała, w dawnym woj. bełskim. Michał Turczyński, poseł na sejm i elektor Stanisława Augusta w 1764 r. z tegoż województwa bełskiego.

Turobojski

Turobojski h. Bończa, vel Turoboyski, Turobajski, Tarobojski, Tarabojski, Torobojski, etc. Nazwisko to przyjmowało zapewne również formę Turobiński.

Turzański

Turzański h. Grzymała (odm.), vel Turzeński, Turzyński, na Kujawach, w Wielkopolsce, Małopolsce, na Mazowszu i na Rusi Czerwonej. Wymienia ich Paprocki w 1584 r.

Tuszowski

Tuszowski h. Szreniawa (in. Śreniawa, Srzeniawa), vel Thuszowski, Tuszewski, dawniej czasem Tussowski, używali przydomku Tołp, zapisani w Aktach Radomskich już 1488 r. (Ks. Perp. Rad.).

Twardzicki

Twardzicki h. własnego (oraz h. Drogosław, Osoria), w Małopolsce, pisali się z Twardzewa in. Twardzew, może wsi obecnie znanej jako Twardawa w powiecie nowotarskim.

Twarowski

Twarowski h. Pilawa, vel Twaroski, na Podlasiu, niektórzy pisali się z Weleskowa w ziemi mielnickiej. Nazwisko wzięli od wsi Twarogi w ziemi bielskiej, w parafii Pierlejewo (obecnie Perlejewo).

Tycz

Tycz h..., vel Ticz, Tyc, Tytz, Titz, na Mazowszu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu.

Tylli

Tylli h. własnego (in. Kubin, Struś), vel de Tylli, Tylly, Tylle, Detylli. Jan Tylli, nobilitowany na sejmie w 1775 r. (Con.), następnie w Galicji 1786 r. Jego potomkowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Ubliński

Ubliński h. Ostoja, vel Hubliński, pisali się „z Ublinka”, a Niesiecki błędnie pisze „z Ublińska”. Nazwisko wzięli od wsi Ublinek, zwanej dawniej także Hublin i Ubnin, w powiecie sandomierskim, obecnie w woj. świętokrzyskim, pow. Opatów, gmina Lipnik.

Ufniarski

Ufniarski h. Jastrzębiec (in. Jastrzębna), vel Boruta-Ufniarski, Ufnarski, na Mazowszu i w Małopolsce. Używali przydomku Boruta, co by wskazywało na ich pochodzenie od Borutów herbu Jastrzębiec. W niektórych opracowaniach podaje się, że ich herbem jest Jastrzębna.

Ulejski

Ulejski h. Ostoja, vel Uleyski, Uleski, Uleński, pisali się z Ulejna, zapewne wsi położonej w powiecie średzkim, gmina Środa Wielkopolska. Podpisali elekcję Augusta II z woj. kaliskim 1697 r. (Con.).

Ułan

herb Ułan

Ułan h. własnego, właściwie Ułan-Assańczukowicz, rodzina szlachecka pochodzenia tatarskiego, osiedlona na Wileńszczyźnie. Jest to jedna z głównych gałęzi książąt Assańczukowiczów, wspólnego pochodzenia z Abdziewiczami, Achmatowiczami, Abdziukiewiczami i Szabanowiczami.