Trzeciecki

Trzeciecki h. Gryf, vel Trzyciecki, Trzecieski, w woj. sandomierskim 1600 r., kaliskim, na Litwie. Ich wsią gniazdową – podobnie jak Trzecieskich herbu Nowina i Trzecieskich herbu Strzemię – jest Trzycież inaczej Trzecież (Trzeciesz, Trzycirz, Trzyciż), dziś Trzyciąż w pow. olkuskim.
Samuel, poborca w pow. oszmiańskim 1613 r. Do tej rodziny należy prawdopodobnie Jan Trzeciecki z Morkaszej (czy nie z Mokrosza, obecnie Mokrzesz, pow. Częstochowa), który podpisał elekcję Augusta II w 1697 r. z woj. sandomierskim. Andrzej Trzeciecki, w tymże roku poseł na sejm i elektor z woj. kaliskiego. Trzecieccy herbu Gryf przyjęli poddaństwo pruskie w pow. błońskim 1798 r. Trzecieccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu. Przez jakiś czas – aż do ostatecznego ustalenia się pisowni – z tym nazwiskiem pisali się także różni Trzeciescy i Trzyciescy. 

Źródła: Bork. Sp. 468; Elekt. t.1/380; Nies. t.9/138; Okol.; Żern. t.2/463.