Trzepiński

Trzepiński h. Jastrzębiec, vel Trzepieński, Trzebiński?, w woj. sieradzkim 1584 (Pap.), w pow. opoczyńskim 1577 (Źródła dziejowe t.14/288), pisali się z Trzepnicy. Wieś Trzepnica, leży obecnie w woj. łódzkim, powiat Piotrków Trybunalski, gmina Łęki Szlacheckie, parafia Bęczkowice.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Zdaje się, że tej formy nazwiska używali także Trzebińscy z Trzebiny herbu Jastrzębiec. Ci wywodzą się od Strzeszkowskich ze Strzeszkowic, są jednego pochodzenia ze Strzemboszami. Ich wsią gniazdową jest Trzebina, dawniej Trzebnia, w parafii Drzewica, obecnie parafia Sołek, powiat Opoczno, woj. łódzkie. Ale czy właściwym ich herbem nie jest Drzewica? 

• ANDRZEJ Jędrzej Józef Trzepiński h. Jastrzębiec (2 XI 1786-11 I 1846), s. Józefa i Anny Kurzątkowskiej (Kurządkowska, Barankiewicz), lekarz chirurg, uczestnik powstania listopadowego 1830/31; absolwent wydziału lekarskiego Uniw. Warszawskiego, wpis 9 XI 1809; chirurg II rzędu w Warszawie 1814-1830; lekarz asystent w szpitalu wojskowym w koszarach sapieżyńskich i w domu Izydora Krasińskiego w Warszawie 1831; po upadku powstania praktykował w Warszawie 1832-1847; członek Arcybractwa; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1846; ur. Obory, pow. Czersk, woj. mazowieckie, zm. Warszawa, lat 59, nab. żał. 17 I 1846 w kośc. Sakramentek w Warszawie (Szl. Król.; Sęcz.; MK Warszawa: św. Jan; R. Gerber, Studenci Uniw. Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, s. 333); ż. (26 V 1814 Warszawa) Agnieszka Franciszka Sienkiewicz, Senkiewicz (ok. 1795-po 1822), c. Franciszka i Józefy Żabińskiej; w aktach także: Senkiewicz, Senkiewiczówna; ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VII); dzieci: Józefa, Maksymilian, Scholastyka, Aleksander.

• SCHOLASTYKA Anna Trzepińska (1822-po 1860), c. Andrzeja i Agnieszki Sienkiewicz (Senkiewicz); zamieszkała Warszawa, ul. Mostowa nr 244; ur. Warszawa, chrz. 1822 (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); m. (25 VIII 1855 Warszawa) Władysław Dominik Franciszek Dowiakowski (ok. 1815-po 1860), s. Jana i Katarzyny Nenkowskiej, urzędnik Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej; zamieszkały Warszawa, ul. Nowy Świat nr 1294; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: on kawaler lat 27, matka nie żyje, ona panna lat 26, przy matce zostająca, ojciec nie żyje, małżonkowie zawarli umowę przedślubną przed rejentem Stępkowskim 13 VIII 1855, świadkowie na ślubie: Dominik Krajewski, urzędnik policyjny, Wojciech Miaskowski, obywatel, obydwaj pełnoletni, w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Helena Maria (ur. 1856), Karol Brunon (1857-po 1889), Kazimierz Apoloniusz (ur. 1859), Bronisław (ok. 1860-po 1904) – Dowiakowscy. 

Źródła: Bork. Sp. 468; SGKP t.12/557; Szl. Król.; Żern. t.2/463.