Siennicki

Siennicki h. Klamry (odm.) vel Sienicki, byli w województwie mińskim i na Wołyniu 1528 r. (M. Woł.), pisali się z Siennicy. Używali przydomków Koziutycz i Jamołowicz. Są pewnie odgałęzieniem rodziny Niemierzyców vel Niemiryczów, która pieczętowała się tym samym herbem. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Sikorski

Sikorski h. Cietrzew, vel Cietrzew-Sikorski, na Pomorzu, Kujawach i w Wielkopolsce. Gniazdem tej rodziny jest Sikorzyn pod Kościerzyną. Są jednego pochodzenia z Berkhanami vel Berhanami i Kętrzyńskimi.

Siwiński

Siwiński h. Korczak, prawdopodobnie jedna rodzina z Siwickimi herbu Korczak (odm.), którzy znani byli na Litwie 1623 r. – wspominają o tym konstytucje sejmowe (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.

Skalski

Skalski h. Suchekomnaty, wywodzą się zapewne z woj. mazowieckiego i są chyba jednego pochodzenia z Ropelewskimi. Według Niesieckiego zamieszkiwali w województwie krakowskim około 1500 r. Niektórzy osiedlili się w Prusach i woj. chełmińskim (Nies.).

Skawiński

Skawiński h. Rawicz, rodzina małopolska, w województwie krakowskim, pisząca się ze Skawiny. Wywodzą się ze wsi parafialnej Skawina, w dawnym pow. szczyrzyckim, gdzie byli dziedzicami, w latach 1469-1501.

Skibicki

Skibicki h. Rola, w dawnym województwie łęczyckim, pisali się „ze Skibic” i „ze Zbiniewa”. Skibice, wieś i folwark, położone były w XIX wieku w powiecie Włocławek, gminie i parafii Śmiłowice. Wcześniej należały do powiatu brzeskiego.

Skołdycki

Skołdycki h. Lubicz vel Skułdycki, na Podlasiu i Litwie. W XIX wieku zamieszkiwali w okolicy szlacheckiej Skołdycze, gmina Turna, powiat Brześć, gubernia Grodno (SGKP). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Skupiewski

Skupiewski h. Belina (odm.), vel Skupieski, Skupieński, Skupiński, Skupniewski, Skupniowski, drobna szlachta na Mazowszu, w ziemi nurskiej.

Ślepowroński

Ślepowroński h. Ślepowron, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu. To oni zapewne używali wcześniej nazwiska Ślepowrończyk oraz przydomku Wawrzęta, o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu.

Sławianowski

 herb Korona

 

herb Jelita

 

Sławianowski h. własnego (in. Korona, Czeszewski, później h. Jelita) vel Bonin-Sławianowski, Saryusz-Sławianowski, pisali się ze Sławianowa, używali przydomków Bonin, Bonina, Saryusz. Notowani w Prusach 1600,