Szostkiewicz

Szostkiewicz h. Waksman (in. Waxman), zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1850 r.

Szpakowski

Szpakowski h. Belina, rodzina mazowiecka, wywodząca się zapewne ze wsi Szpaki pod Przasnyszem, w parafii Dzierzgowo. W 1697 r. byli posłami na sejm z woj. bełskiego i płockiego, jak również elektorami króla Augusta II. Jedna gałąź osiedliła się na Litwie. W połowie XIX wieku mieszkali w powiecie lidzkim.

Sztemborski

Sztemborski h. Stemberg (in. Szternberg) v. Sztembarski, Stembarski, nazwisko pochodzi od niem. Sternberg in. Stemberg. Oni zapewne, jako Sztembarscy, odnotowani w aktach województwa rawskiego 1738 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Szteyner

Szteyner h. Jezierza, vel Sztejner, Szteiner, Stejner, Steiner, rodzina pochodząca z Bawarii. Według Konstytucji sejmowych byli elektorami z województwa sandomierskiego w roku 1764 (Con.).

Szturm

Szturm h. własnego vel Sturm, Storm, Stormen, w Prusach 1700 r. Służyli w wojsku Rzeczypospolitej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r.
Herb — tarcza podzielona na cztery pola; w pierwszym i czwartym polu – dwie poprzeczki, w drugim i trzecim polu – głowa człowieka, trzy gwiazy oraz krokwie. 

Szyłański

Szyłański h. Topór vel Szylański, rodzina pochodzenia tatarskiego na Litwie. Ci sami zapewne, przydomku Bortkiewicz, występują jako elektorzy Księstwa Żmudzkiego 1697 r. (Con.).

Szymoński

Szymoński h. Jastrzębiec, vel Szymański, przydomku Rajtasz (Raytasz, Rajtas), w województwie rawskim 1781 r. 

Tabaczyński

Tabaczyński h. Grabie, vel Tabaczeński, na Kujawach w XVIII wieku.

Tabiszewski

Tabiszewski h. Bończa, w ziemi sieradzkiej 1756 r., później w Lubelskiem i na Wołyniu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Tafiłowski

Tafiłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina mazowiecka, przydomku Tafił, który był w istocie ich pierwotnym nazwiskiem. Występują w aktach jako Tafiłowscy dopiero od połowy XVII wieku.