Gorzechowski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej, wyszli ze wsi Gorzechowo i Gorzechówko, w dawnym pow. lipnowskim, w parafii Siecień. Obecnie wsie te leżą w pow. płockim, gminie Brudzeń Duży.
Gosk h. Prawdzic, drobna szlachta, której majątkiem gniazdowym jest wieś Goski, w ziemi łomżyńskiej, w pow. zambrowskim, w parafii Rosochate. Niektórzy zmieniali nazwisko na Goski.
Gawart h. Półkozic, vel Gawartowski, ze wsi Prusy i Wola Gawartowa, w parafii Pawłowice, w ziemi sochaczewskiej, dawny pow. błoński, obecnie pow. Sochaczew. Niektórzy zmienili nazwisko na Gawartowski. Prawdopodobnie ci Gawartowie zwani byli także Gewartami, Gewertami, Gowartami, Gewartowskimi i Giewartowskimi.
Gagatnicki h. Pniejnia, w XVIII wieku zamieszkują w ziemi czerskiej i w woj. sandomierskim. Udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie Kongresowym 1859 r.
Gaszyński h. Jastrzębiec (odm.), vel Gasiński, pisali się z Gaszyna, wsi nabytej przez nich w drugiej połowie XV stulecia.
Gawiński h. Rawicz, rodzina podlaska, wywodząca się ze wsi Gawiny w pow. bielskim. W XIX wieku Gawiny-Topczewo stanowiły okolicę szlachecką i należały do powiatu Bielsk Podlaski, gminy Malesze (SGKP), obecnie są w gminie Wyszki.
Gierałtowski h. Tępa podkowa (oraz h. Jastrzębiec). vel Gerałtowski, rodzina mazowiecka, wywodząca się ze wsi Gierałty, w woj. płockim. Jedna linia, przesiedliwszy się na Podlasie, założyła wieś Gierałty, z której dostawiała czterech zbrojnych konnych na potrzeby wojenne (Urus.).
Gierowski h. Pniejnia, wywodzą się zapewne z Mazowsza. Potomkowie Seweryna, dziedzica dóbr Wilamów w woj. brzeskim litewskim 1740 r., zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson