Borycki

Borycki h. Tarnawa, także Barycki, Barzycki, Borucki, rodzina małopolska, w woj. sandomierskim, pisze o nich już Paprocki w 1584 r.

Czy nie wyszli ze wsi Barycz, w parafii i powiecie Zwoleń, dawny pow. iłżecki. Wielu Boryckich występuje w aktach metrykalnych okolicznych parafii. Wieś ta w XVI wieku była własnością Andrzeja Kochanowskiego, brata Jana, poety. Nabył ją ojciec ich Piotr Kochanowski. W końcu XVII wieku przeszła w ręce Chomentowskich, wreszcie należała do Matuszewicza, posła rosyjskiego w Neapolu, i za jego długi zabrana przez rząd, później stanowiła donację (SGKP).

Piotr Borycki, wojski stryjski 1582 r. Zbigniew podpisał elekcję 1648 r. z woj. ruskim. Kazimierz, subdelegat grodzki nowokorczyński 1762 r.

Boryccy herbu Tarnawa wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.

• BARBARA Borycka h. Tarnawa (ok. 1747-1821), c. Kazimierza i Anny Sieszkowskiej, dziedziczka dóbr Sławice, pow. Miechów, obecnie woj. małopolskie; ur. Sandomierz, zm. Sławice, lat 74; w aktach także: Tarnawa Borycka (MK Sławice); m. (ok. 1770) Paweł Rohland h. Pogoń IV (ok. 1726-1817), s. Jana i Marianny NN.; otrzymał nobilitację od króla Stanisława Augusta w 1776 r.; ur. Toruń, zm. Sławice, lat 91, uwagi: teść Fr. Borkiewicza dziedzica Sławic (MK Sławice; PSB t. 31/494); dzieci: Franciszek, Helena – Rohlandowie.

• PIOTR Borycki h. Tarnawa (ok. 1750-po 1798), s. Kazimierza i Anny Sieszkowskiej; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r. z herbem Tarnawa, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Sęcz.); ż. (ok. 1790) Marianna Chełmońska (ok. 1770-po 1798); dzieci: Leon.

Źródła: Bon. t. 2/62; Bork. Spis 32; Pap.; Nies.; Sęcz.; SGKP t. 1/114; Urus. t. 1/347, 348.