Borman

Borman h. własnego, vel Bormann, otrzymali szlachectwo w Polsce w XVIII wieku.

Krystian August Borman, pochodzący z Saksonii, kapitan regimentu pińskiego, otrzymał szlachectwo na sejmie 1768 r. (Vol. Leg.). Dyplom szlachectwa został mu wydany 1769 r. (Kancl.).

Bormanowie herbu własnego wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Herb — w polu błękitnym lew złoty ukoronowany, wspięty w lewo, trzyma w przednich łapach strzałę żeleźcem w górę; w koronie pięć piór strusich.

Genealogia
(osób: 17)

• EMILIA Adelajda Borman h. wł. (8 III 1838-10 IV 1905), c. Fryderyka i Antoniny Helbig; zm. Warszawa, lat 67, poch. Cm. Ewangelicko-Augsburski, aleja 56-I-57 (ME Warszawa); m. (ok. 1860) Ludwik Edward de Spiner h. Leliwa (1836-24 V 1912), s. Ludwika i Zuzanny Arnhold; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 z herbem Leliwa (Sp. Szl.); ur. Warszawa, zm. tamże, poch. Cm. Ewangelicko-Augsburski, aleja 56-I-57 (MK Warszawa: św. Krzyż).

• MAURYCY Robert Bormann h. wł. (9 V 1845-14 II 1913), s. Fryderyka i Antoniny Helbig, inżynier, przemysłowiec, zamieszkały w Warszawie; absolwent Ecole Centrale w Paryżu; pracował w fabryce Lilpop, Rau i Loewenstein do r. 1874, w którym wspólnie z A. Szwedem założył fabrykę, przekształconą w r. 1900 na Tow. akcyjne Bormann, Szwede i S-ka; był wybitnym inżynierem konstruktorem aparatów przemysłu cukrowniczego, rafineryjnego i gorzelniczego; ur. Warszawa (Bon.; Łoza, Rodziny poch. cudz.); ż. (22 I 1874 Warszawa) Cecylia Franciszka Lilpop (22 XI 1853-3 XII 1931), c. Ludwika i Franciszki Kwiatkowskiej; ślub w parafii św. Antoniego w Warszawie (MK Warszawa: św. Antoni); dzieci: Jadwiga, Stanisław, Jan, Ryszard, Alicja.

Źródła: Bon. t. 2/43-44; Dw. Gen.; Dw. Teki; Sęcz.; Urus. t. 1/334; T. Gajl, Herbarz polski online.