Borkiewicz

Borkiewicz h. własnego, otrzymali szlachectwo w Galicji 1802 r.

Byli właścicielami dóbr Piołunki, w ówczesnym pow. kieleckim 1838 r. Z nich: Franciszek, deputat na sejmy w Królestwie w latach 1820-1825. Józef, sędzia pokoju powiatu miechowskiego 1838 r.

Borkiewiczowie herbu własnego wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Herb — tarcza w poprzek przedzielona, w górnej złotej części pół orła czarnego w prawo, w dolnej części czerwonej głowa jelenia; na hełmie w koronie pięć piór strusich, z nich pierwsze, trzecie i piąte żółte, drugie czarne, a czwarte czerwone.

• HONORAT Borkiewicz h. wł. (ok. 1803-po 1842), s. Michała i Jadwigi Przybylskiej, dziedzic dóbr Piołunka, parafia Krzcięcice, gmina Sędziszów, pow. Jędrzejów; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Borkiewicz, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; ur. Piołunka (Sęcz.); ż. (19 V 1838 Jędrzejów) Izabela Laskowska h. Korab (1810-1879), c. Wilhelma Nepomucena, dziedzica Tokarni i Grabek, dzierżawcy dóbr Prząsław, i Joanny Grabkowskiej (Bon.); ślub w parafii Jędrzejów; dzieci: Seweryn.

• TEKLA Borkiewicz h. wł. (ok. 1795-po 1820), c. Michała i Jadwigi Przybylskiej, właścicieli dóbr ziemskich we wsi Piołunka, parafia Krzcięcice, gmina Sędziszów, pow. Jędrzejów (MK Krzcięcice); m. (12 VI 1817 Krzcięcice) Jan Kanty Bełdowski h. Jastrzębiec (ok. 1790-po 1841), s. Marcina i Józefy Kobielskiej, urzędnik Towarzystwa Kredytowego w Kielcach 1841; razem z synem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1841 r. z herbem Jastrzębiec (Bon.; Urus.); ślub w parafii Krzcięcice, miejscowości: Piołunka i Krzcięcice (MK Krzcięcice); dzieci: Eufemia, Włodzimierz.

Źródła: Sęcz.; Urus. t. 1/325-326; T. Gajl, Herbarz polski online.