Łuczycki

Łuczycki h. Nowina, vel Łoczycki, rodzina małopolska pisząca się „z Łuczyc”. Wywodzą się ze wsi Łuczyce, w parafii Luborzyca, dawny pow. proszowicki in. proszowski, później miechowski, a obecnie pow. Kraków. „Znaczna część tej wsi była własnością rodziny Szafrańców, która w XIV wieku z niej się pisała. Cząstki należały do szlachty innych rodów, z których w końcu zostali przy nazwisku Łuczyckich jedni tylko Nowinowie” (Bon.).

Rycerz Wincenty z Łuczyc, dziedzic części wsi Marszowice w 1328 roku. Jan Łuczycki, z woj. rawskiego, podpisał elekcję Władysława IV w 1632 r., a Piotr, z kaliskiego, elekcję Augusta II w 1697 r. Franciszek i Hiacynt (Jacek), z woj. krakowskiego, elektorowie Michała Wiśniowieckiego 1669 r. Jacek z żoną, Katarzyną z Zabierzowa, ma sumę na Tynicy 1677 r., podpisał z woj. sandomierskim, obiór Augusta II, a Zygmunt tę samą elekcję 1697 r. z woj. lubelskim. Aleksander, podczaszy inflancki, z woj. sandomierskim, Jacek, z krakowskim, podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733 r. 

Józef Łuczycki (1703-1770), proboszcz, prepozyt i infułat strzeliński (klasztor norbertanek w Strzelnie) 1753, kanonik katedralny włocławski, wikariusz generalny polskiej prowincji norbertanów. Maciej (zm. 1813), wojski bracławski 1764, dziedzic Mycielina i Orchowa, w woj. kaliskim. Tomasz (ur. 1774), kapitan wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich; urodzony w Lubelskiem.

Łuczyccy herbu Nowina dowiedli szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim trembowelskim 1782 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki, a także w guberni wołyńskiej.

Genealogia
(osób: 39)

• FLORIAN Jan Nepomucen Łuczycki z Łuczyc h. Nowina (1805-po 1845), s. Michała i Małgorzaty Piotrowskiej, dziedzic wsi Dobraków, gm. Pilica, obecnie pow. Zawiercie, w 1829 r.; dzierżawca dóbr Witowice, w pow. miechowskim, w 1839 r.; w aktach występuje także jako Jan Nepomucen Florian Ł-cki; razem z synem Bronisławem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1839 r. z herbem Nowina, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; ur. Dąbrowica, parafia Szczekociny, obecnie pow. Jędrzejów, chrz. 1805 (Bon.; Urus.; Sęcz.; MK Szczekociny); ż. (1 XI 1837 Męka) Bronisława Stawiska de Godziątowy h. Gozdawa (1808-1855), c. Jana, referendarza, dziedzica dóbr Podłężyce, i Alojzy Biernackiej; w aktach także błędnie: Stawińska; ur. Ostrów; ślub w parafii Sieradz-Męka, miejscowość: Podłężyce, uwagi: państwo młodzi „Wielmożni” (MK Sieradz-Męka); dzieci: Bronisław, Stefania, Zofia, Anna.

• ZOFIA Łuczycka z Łuczyc h. Nowina (15 V 1845-19 I 1906), c. Floriana i Bronisławy Stawiskiej; zm. lat 60; m. (ok. 1865) Juliusz (Julian) Marian Nepomucen Romocki h. Prawdzic (1833-13 II 1910), s. Antoniego i Pelagii Morzkowskiej h. Ślepowron; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 z herbem Prawdzic (Sp. Szl.); ur. Sadłowo, w guberni płockiej, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, zm. Dziektarzew, lat 77 (MK Sadłowo); dzieci: Edmund, Paweł – Romoccy.

 

Źródła: Bon. t. 16/85-88; Dw. Teki; Krzep. Młp. 57; Nejm.; Nies. t. 6/285; Sęcz.; Szl. Gal.; Urus. t. 10/25-26.