Purzycki

Purzycki h. Dąbrowa, vel Talko-Purzycki, Purzecki, Pórzycki, Porzycki, Porzecki, rodzina mazowiecka, stanowiąca zapewne odgałęzienie rodu Talków herbu Dąbrowa. Swoje pierwotne nazwisko Talko zachowali jako przydomek.

Kojałowicz wymienia m. in. Jerzego Talko Porzeckiego, sławnego żołnierza za czasów Stefana Batorego, i Tomasza Talko Porzeckiego (zm. 1653), poetę, jezuitę, przełożonego kolegium jezuickiego w Pułtusku. Wielu z nich przeniosło się do W. Ks. Litewskiego, gdzie zamieszkiwali m. in. w pow. nowogrodzkim, lidzkim i orszańskim.

Ich rodzinnym gniazdem są Purzyce, dawniej też Pórzyce (Porzyce), w parafii Grudusk, pow. Ciechanów. W XIX wieku dobra te stanowiły tzw. okolicę szlachecką, w której skład wchodziły Purzyce Trojany, P. Rozwory i P. Pomiany. Marcin, syn Macieja, w 1602 r. zaświadczył na zjeździe warszawskim szlachectwo siostrzeńca swego Jana Smoleńskiego, zrodzonego z siostry swej rodzonej Zofii Purzyckiej. Jan, 1683 r. właściciel części wsi Porzyce-Trojany; jego syn Adam, występuje w aktach w 1714 r. Jan, towarzysz husarski 1754 r., syn Józefa i Apolonii Skalskiej (Akta Warszaw.).

Purzyccy (de Purzyce) i Porzyccy byli posłami na sejm z ziemi ciechanowskiej, podpisali elekcje 1697 i 1733 r. Kazimierz podpisał elekcję 1764 r. z woj. płockim. Purzyccy i Porzyccy hebu Dąbrowa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim lwowskim 1783 r., zaś w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani m. in. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.
Genealogia
(osób: 114)
 

• ANTONI Purzycki h. Dąbrowa (21 XII 1822-po 1876), s. Szymona i Katarzyny Kawieckiej, właściciel części wsi Masiak, parafia Krzynowłoga Mała, pow. Przasnysz, ok. 1862-1876 (MK Krzynowłoga Mała); żołnierz pułku kirasjerów JCW w. ks. Aleksandry Józefówny 1859; prawnuk Andrzeja, dziedzica dóbr Purzyce w r. 1711; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1859 r., bez podania herbu, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1861 Krzynowłoga Mała) Joanna Chmielińska (ok. 1840-1924), c. Teodora i Franciszki Morawskiej; zm. Bagienice, parafia Chorzele, pow. Przasnysz, wdowa (MK Chorzele); ślub w parafii Krzynowłoga Mała, miejscowość: Chmieleń (MK Krzynowłoga Mała); dzieci: Jan, Marianna, Kazimiera, Aleksander, Teodora, Antoni, Joanna, Franciszka, Antonina, Katarzyna.

 

• BARBARA Purzycka h. Dąbrowa, voto Morawska (ok. 1818-1882), c. Szymona i Katarzyny Kawieckiej; zamieszkała Poluby, parafia Węgra, pow. Przasnysz 1840-1853, później Brzozowo Nowe 1856; w aktach także: Pórzycka; ur. Cichowo, parafia Krzynowłoga Mała, pow. Przasnysz, zm. Leśniewo Górne, parafia Łysakowo, pow. Ciechanów, lat 64, uwagi: mąż Konstanty Mórawski (MK Łysakowo); m. (ok. 1840) Konstanty Morawski h. Dąbrowa (ok. 1810-po 1882); w aktach także: Konstantyn Mórawski; dzieci: 1. Józefat (ur. 1841 Poluby par. Węgra); 2. Wiktoria (ur. 1842 Poluby); 3. Walenty (ur. 1845 Poluby), chrz. 1845 Pawłowo Kościelne (MK Pawłowo Kościelne); 4. Tomasz (ur. 1847 Poluby); 5. Fortunat (ur. 1850 Poluby); 6. Franciszek (1853-1894), ur. Poluby par. Węgra, chrz. 1853, zm. Wólka, parafia i powiat Mława (MK Węgra, Mława); 7. Marianna (ok. 1856-po 1886), ur. Brzozowo Nowe, mąż: (1886 Łysakowo) Bronisław Skierczyński (ok. 1864-po 1886), s. Piotra i Marianny Bekier; ur. Kołaczkowo; ślub w parafii Łysakowo, miejscowość: Andrychy (MK Łysakowo) – Morawscy.
 

Źródła: Bork. Sp. 331, 345; Dw. Teki; Elekt. t. 1/282, 294, t. 2/174, 182; Koj. 38-39; Nies. t. 7/424; PSB t. 27/675; Sęcz.; SGKP t. 9/307; Szl. Król.; Szl. Gal. 205; Urus. t. 14/267-269, t. 15/83; Żern. t. 2/227, 251.