Sierkowski

Sierkowski h. Lubicz, vel Sierchowski, pierwotnie nazywali się Sierka lub Sierko. Sierkowie, wywodzą się z tzw. bojarów putnych, siedzących w XVI wieku we wsi Sierki in. Serki pod Tykocinem, wsi należącej do starostwa tykocińskiego (Jabł.).

Paprocki zna Sierków herbu Lubicz w woj. lubelskim w 1584 r. Pewnie oni, pod nazwiskiem Sierkiewicz i Sierchowski, występują w woj. kijowskim w pierwszej połowie XVII wieku.

Sierkowscy herbu Lubicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.
Są też Sierakowscy herbu Lubicz.

• AUGUST Augustyn Roch Sierkowski h. Lubicz (24 XI 1795-po 1844), s. Mikołaja i Elżbiety Domańskiej, podporucznik 2 pułku ułanów wojsk polskich; w aktach także: Augustyn; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844 r. z herbem Lubicz, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (17 I 1835 Błędów) Franciszka Ziemięcka h. Nieczuja (ok. 1810-po 1835), c. Franciszka i Wiktorii Bratoszewskiej; ślub w parafii Błędów, pow. Grójec, obecnie woj. mazowieckie, miejscowość: Trzylatków (MK Błędów).

• ZOFIA Teofila Antonina Sierkowska h. Lubicz (ok. 1885-po 1906), c. Stanislawa Józefa i Stanisławy Przysieckiej; zamieszkała w Warszawie; m. (16 X 1906 Warszawa) Leonard Bobiński (ok. 1880-po 1906), s. Dionizego i Róży Kamili Rykowskiej; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).
 

Źródła: Bork. Sp. 392; Jabł. Pod. t. 3/109-110; Pap. 438; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t. 2/337.