Serwiński

Serwiński h. Radwan, vel Serwański?, nic o nich nie ma w herbarzach.

Serwińscy herbu Radwan – pochodzący od Macieja, który w r. 1773 odstąpił Antoniemu Gutkowskiemu wieś Planowa k/ Białej Podlaskiej, obecnie woj. lubelskie – zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski. Ten Maciej i jego rodzina mieszkali w XVIII i XIX wieku w mieście Tarczyn, obecnie pow. Piaseczno, woj. mazowieckie. Poprzednio podobno nazywali się Serwa (Min.), albo, co bardziej prawdopodobne – Serwin.
 

• ANDRZEJ Serwiński h. Radwan (ok. 1772-26 IV 1842), s. Macieja i Marianny Milewskiej, ziemianin, urzędnik Królestwa Polskiego, sędzia pokoju powiatu bialskiego (Biała Podlaska) w latach 1820-1835; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Radwan, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); dziedzic dóbr Cieleśnica i Klonownica, w pow. bialskim, gmina Rokitno, które nabył 1810 r. od ks. Radziwiłłów; A. Serwiński „rozumną i wytrwałą pracą opuszczoną wieś przekształcił i podniósł pod każdym względem” (SGKP, hasło: Cieleśnica t. 1/685); nowy gospodarz w znacznym stopniu powiększył i unowocześnił majątek, za jego rządów wybudowano olejarnię, browar, młyn i cegielnię; sprowadzał co roku szczepy fruktowe z zagranicy, dbał o dobór jak najlepszych gatunków bydła, koni, owiec, założył także plantację drzew morwowych połączoną z hodowlą jedwabników; w latach 1832-1835 podjął również budowę klasycystycznego pałacu wg projektu własnego bądź Antoniego Corazziego; zm. Warszawa, gdzie przybył dla kuracji, w ogrodzie klasztoru Dominikanów, lat 70, poch. 29 IV 1842 Janów Podlaski, bezdzietny, zostawił znaczny majątek; w 1842 spadkobiercą majątku został bratanek Andrzeja, Stanisław Serwiński; od 1861 r. w wyniku podziału majątku prawną właścicielką stała się Maria Rosenwerth, córka Stanisława (PSB t. 36/340; Kur. Warsz.; Wikipedia).

• MARIA Serwińska h. Radwan, voto Rosenwerth (1853-9 VIII 1918), c. Stanisława i Salomei Rose, dziedziczka po ojcu majątku ziemskiego Cieleśnica i Klonownica, w pow. bialskim, gmina Rokitno, obecnie woj. lubelskie, który wniosła jako posag małżeński w rodzinę Rosenwerthów (Biała Podlaska); ur. Cieleśnica, zm. Klonowica, lat 65, poch. Janów Podlaski (Wikipedia; MK Janów); m. (1873 Janów Podlaski) Henryk Józef Władysław de Rosenwerth h. Różyczka (1842-1917), s. Józefa Mariana i Albiny Marianny Paderewskiej h. Jelita; ślub w parafii Janów Podlaski (MK Janów); dzieci: Stanisław Marian Różyczka-Rosenwerth (1885-1955), działacz społeczno-gospodarczy południowego Podlasia, dziedzic po matce majątku ziemskiego Cieleśnica od 1919; w latach 1920-tych majątek przechodzi kolejną modernizację, zostaje wyposażony w gorzelnię, młyn parowy, cegielnię i elektrownię, a także dobrze prosperujące gospodarstwo rybne i hodowlane; St. Rosenwerth zainicjował m. in. powstanie Podlaskiej Wytwórni Samolotów, w której był jednym z udziałowców i konstruktorów; był żonaty z Julią Światopełk-Mirską h. Białynia (1890-1981).

Źródła: Bork. Sp. 387; Mał.; PSB t. 36/340; Sęcz.; SGKP t. 1/685 (Cieleśnica); Szl. Król.; Żern. t. 2/331; Wikipedia: 1.