Wilczkowski

Wilczkowski h. Jelita, rodzina małopolska, którą wymienia Paprocki w 1584 r. Stanowią odgałęzienie Łukowskich herbu Jelita. Nazwisko wzięli od wsi Wilczkowice, w pow. miechowskim, parafia Więcławice.
Są notowani jako dziedzice tej wsi w 1480 r. Różne linie Wilczkowskich osiadły m. in. w woj. poznańskim i bełskim. Władysław Wilczkowski, starosta wiski i zwiniogrodzki, o którym tak pisze Niesiecki: „którego męstwo, i miłość ku ojczyźnie zapisała z pochwałą Konstytucja 1662. fol. 27. ten we wszystkich za Jana Kazimierza Króla kampaniach, nie tylko że dobrego żołnierza, ale i wodza na sobie urząd wypełnił, regimentarzem na Ukrainie wojskom naszym prezydując w roku 1661. wiele kosztów podjął pod tę funkcją; wprawdzieć mu je nagradzając Król Kazimierz, starostwo owruckie konferował, ale on dobrowolnie się z niego wyzuł, dla publicznego pokoju, przetoż na dobrach Ożomla, Bortutyn, Żuków, Żukowek, Kamionobród, Czujnów jus Emphiteuticum na piętnaście lat po śmierci jego sukcesorom pozwoliła. Pod Podhajcami i pod Chocimem także siła mężnie dokazywał w oczach Jana III.” Krzysztof, cześnik drohicki 1697 (Nies.). Wilczkowscy herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

• EMILIA Maria Wilczkowska h. Jelita (12 VI 1831-po 1861), c. Jana i Eleonory Puchalskiej; zamieszkała w Warszawie; ur. Kielce (MK Warszawa: św. Krzyż); m. (1 VII 1855 Warszawa) Grzegorz Stojanowski (29 I 1815-29 V 1866), s. Franciszka i Justyny Kuleszyńskiej, urzędnik w Komisji skarbu w Warszawie; ur. Makoszyn, gm. Bieliny, wg aktu ślubu: ur. Górno, gubernia radomska; zm. Warszawa, lat 51; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: on kawaler lat 40, ona panna lat 24, świadkowie: Aleksander Kawecki, naczelnika sekcji w Najwyższej Izbie obrachunkowej, lat 56, Roman Wilczkowski, brat nowozaślubionej, obywatel lat 28, obaj w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Kazimierz (ur. 1858 Warszawa), Józefa Paulina (ur. 1859) – Stojanowscy.

• JAN z Dukli Benedykt Prokop Wilczkowski h. Jelita (3 VII 1786-6 III 1849), s. Ignacego i Marianny Grzybowskiej, urzędnik, rzeczywisty radca stanu; prezes w sądach kryminalnych woj. krakowskiego i sandomierskiego, następnie dyrektor wydziału kryminalnego i członek Komisji rządowej sprawiedliwości; objął stanowisko naczelnego prokuratora 10. warsz. departamentu rządzącego senatu; odznaczony orderami św. Anny 2 klasy i św. Stanisława 2 kl.; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem Jelita, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział kielecki; otrzymał także prawo nowego szlachectwa w 1838 r.; ur. Lwów, zm. Częstochowa, lat 62 (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (8 IX 1826 Włostowice) Eleonora Puchalska (ok. 1800-po 1855), c. Jana i Marianny Traczewicz; ślub w parafii Włostowice-Puławy (MK Włostowice); dzieci: Roman, Emilia.

Źródła: Bork. Sp. 496; Nies. t. 9/335; Pap. 270, 942; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t. 2/511.