Wolszleger

Wolszleger h. Bełty (odm.), vel Wolszlegier, Wohlschleger, Wollszlegier, Wallszlegier, rodzina pomorska, pochodzenia niemieckiego. Ich pierwotnym nazwiskiem jest Wollschlaeger.

Wotowski

Wotowski h. Prawita, prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim, wraz z herbem Prawita, otrzymał Teofil Wotowski, w 1820 r. podchorąży wojsk Królestwa Polskiego, został później majorem. Dyplom potwierdzający szlachectwo otrzymał od cara Mikołaja I-ego w 1847 r.

Woroszyło

Woroszyło h. Wolf (in. Wolff, Lew), vel Woroszyłło, Worszyło, przeważnie drobna szlachta, głównie na Wołyniu i Litwie. Są w pow. żytomierskim 1648, 1661 (Con.), w woj. kijowskim 1648.

Wosiński

Wosiński h. Brodzic, vel Woszyński, Woszczyński, Wośnicki, Wosznicki, w Małopolsce, w woj. sandomierskim i krakowskim. Zdaje się, że ich pierwotnym nazwiskiem jest Woś. Jako gniazdo Wosińskich wskazuje się Wośniki, w ziemi radomskiej (Krzep.), chociaż Wosińscy w XVII wieku pisali się z Wosin (Łuszcz.).

Wroczyński

Wroczyński h. Brodzic, vel Wroczeński, Wrocieński, Wrociński, na Podlasiu, pisali się „z Wrocieni”, w ziemi bielskiej. Notowani w aktach ziemi sanockiej 1441, na Podolu 1648 (Con.), w ziemi wiskiej 1697 (Bon.).

Wronowski

Wronowski h. Topór, rodzina małopolska, pisząca się „z Wronowic”. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu w 1584 r. Są jednego pochodzenia z Szalowskimi i Księskimi.

Wrześniowski

Wrześniowski h. Ines (in. Inez, Trzy gwiazdy, Września?), vel Wrześniewski, rodzina nieznanego pochodzenia. Wśród różnych Wrześniowskich byli niewątpliwie także neofici.

Wydrychiewicz

Wydrychiewicz h. Poraj, vel Wydrychowicz, rodzina małopolska, notowana w XVIII wieku w aktach parafialnych miasteczka Secemin, pow. Włoszczowa. Pierwotnie nosili nazwisko Wydrych.

Wygonowski

Wygonowski h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Wygonoski, często Wyganowski, rodzina podlaska, pisząca się „z Wygonowa”. Wywodzą się zapewne ze wsi Wygonowo, w obecnej gminie Boćki, pow. Bielsk Podlaski. Jest i druga wieś tej nazwy na Polesiu, w gminie Wysokie Litewskie. 

Dorota, wdowa po Szymonie Wygonowskim, podpisarzu ziemskim drohickim, w 1556 r. żona Jakuba Niemiery, i synowie jej, Jakub i Stanisław Wygonowscy procesowali się w 1556 r. z Hornowskim (Metr. Lit.). Wygonowscy byli posłami na sejm i elektorami 1697 r. z woj. sandomierskiego, 1764 r. z woj. brzeskiego litewskiego. Ignacy Wygonowski, podkomorzy brzeski litewski 1778 (Kras.). 

Wygonowscy herbu Paprzyca zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni radomskiej i lubelskiej. 
Genealogia 
(osób: 34)

• JAKUB Gabriel Wygonowski, Wyganowski h. Paprzyca (8 V 1795-po 1847), s. Franciszka Karola i Klary Dybowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Paprzyca, jako Wyganowski, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1826 Wawrzyszew) Barbara Gutowska (ok. 1800-po 1827), c. Floriana i Wiktorii NN.; ślub w parafii św. Marii Magdaleny, Wawrzyszew pod Warszawą, miejscowość: Powązki (MK Wawrzyszew: św. Maria Magdalena); dzieci: Julian, Konstanty.

• MARIANNA Wygonowska h. Paprzyca (ok. 1758-po 1791), c. Adama i Eleonory Warpechowskiej; zamieszkała Bagińskie, parafia Topczewo, pow. Bielsk Podlaski; ur. Ignatki, parafia Topczewo, chrz. 1759 (MK Topczewo); m. (1774 Topczewo) Marcin Falkowski h. Godziemba (ok. 1750-po 1791), s. prawd. Macieja i Marianny Zakrzewskiej, których ślub w 1745 r. w parafii Topczewo, miejscowość: Bagińskie (MK Topczewo); ur. prawd. Bagińskie; ślub w parafii Topczewo, miejscowość: Bagińskie (MK Topczewo); dzieci: Józefata (I) (ur. 1776 Łubice), Jan (I) (ur. 1781 Bagińskie), Anna (ur. 1784 Bagińskie), Józefata (II) (ur. 1787 Bagińskie), Jan (II) (ur. 1789 Bagińskie Nowe), Franciszka (ur. 1791 Bagińskie) – Falkowscy. 

Źródła: Bon. Pocz. 390; Bork. Sp. 516; Nies. t.9/454; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/543.

Wyrozębski

Wyrozębski h. Jastrzębiec, vel Kunat-Wyrozębski, Wyrożębski, Wyrożembski, Wyrozęmbski, Wyrozembski, Wyrozępski, Wyrozemski, Wirożepski etc., rodzina drobnoszlachecka na Podlasiu, wymieniona przez Paprockiego 1584 r.

Wyszotrawka

 

Wyszotrawka h. Chomiak (oraz h. Krucyni), vel Wiszotrawka, Wyszatrawka, Wyszetrawka, Wysotrawka, Wyssotrapka, Wyszotrawa etc., rodzina wywodząca się z bojarów ruskich.

Wysiekierski

Wysiekierski h. Zapomian, vel Wisiekierski, Wisikierski, Wisiekirski, otrzymali prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim w 1840 r. Wystawiony Wysiekierskim dyplom na szlachectwo z herbem Zapomian obejmował Wawrzyńca, jego brata Jerzego i brata stryjecznego Łukasza.