Zacharkiewicz

Zacharkiewicz h. Brodzic, pochodzą zapewne z W. Ks. Litewskiego. Wojciech Zacharkiewicz, regent ziemski woj. brzeskiego-kujawskiego, dowiódł szlachectwa na sejmie 1768 r. (Con.), czego potwierdzenie otrzymali jego potomkowie w 1820 r. Zacharkiewiczowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w roku 1837.

• DOMICELA Domicella Zacharkiewicz (ok. 1830-po 1863), c. Jana i Katarzyny Cieślińskiej; ur. Warszawa; m. (6 I 1847 Warszawa) Józef Grzybowski (ok. 1818-po 1863), s. Józefa i Konstancji Jesionowicz, intendent Szpitala św. Łazarza w Warszawie w 1847 r.; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: on kawaler lat 29, ona panna lat 17 (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Maria Teresa (29 III 1863-1943), mąż (1882 Warszawa) Jan Kanty Ludwik Magnuski, s. Józefa i Tekli Nowickiej; Wincentyna Franciszka (ok. 1870-po 1891), mąż (1891 Warszawa) Wojciech Anzelm Kolasiński, s. Antoniego i Emilii Falkowskiej (MK Warszawa: św. Aleksander) – Grzybowskie.

• JÓZEF Wawrzyniec Zacharkiewicz h. Brodzic (ok. 1784-25 III 1849), s. Wojciecha i Barbary Bieńkiewicz, pisarz Sądu Najwyższej Instancji Królestwa Polskiego, członek warszawskiego departamentu rządzącego Senatu, kawaler wielu orderów, dobroczyńca, fundator legatu; odznaczony Orderami św. Anny II klasy, św. Stanisława II kl., św. Wawrzyńca IV kl. i Znakiem Honorowym za lat 20; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Brodzic (Szl. Król.; Sęcz.; Kur. Warsz. 83, 85/1849; 87/1859); zm. Warszawa, w pałacu arcybiskupów warszawskich przy ul. Miodowej, lat 65, poch. 27 III 1849 Cm. Powązkowski, Katakumby 121/3 (MK Warszawa: św. Jan); ż. (ok. 1820) Anna Ludwika Neumann (1802-1881), c. Jana Fryderyka i Agnieszki Hurtig (Kur. Warsz.).

Źródła: Bork. Sp. 522; Szl. Król.; Żern. t.2/551.