Zaczkowski

Zaczkowski h. Rawicz, vel Zackowski, właściwie Żaczkowski, wyszli ze wsi Żaczki, w parafii Grabów, pow. Łęczyca. 

Za czasów Paprockiego w 1584 r. byli w dawnym województwie łęczyckim. Po rozbiorach przyjęli poddaństwo pruskie w powiecie Łęczyca 1798. Stanisław Zaczkowski w ziemi warszawskiej 1697 (Nies.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• URSZULA Zaczkowska h. Rawicz (ok. 1795-25 III 1851), c. Mateusza i Elżbiety NN.; zamieszkała Łęczyca, pow. Łęczyca, obecnie woj. łódzkie; zm. Łęczyca, wg aktu zgonu lat 52 (MK Łęczyca); m. (2 VI 1813 Łęczyca) Antoni Kazimierz Michalczewski (ok. 1790-po 1837), garncarz; zamieszkały Łęczyca 1813-1837; ślub w parafii Łęczyca, uwagi: on kawaler lat 23, ona panna lat 23, oboje z Łęczycy (MK Łęczyca); dzieci: Szymon (ok. 1819-1900), wojskowy, Marianna (ok. 1820-po 1851), Eleonora Marianna Kralkowska (ok. 1822-1892), Anna Malewska (ok. 1825-po 1851), Marcin (9 XI 1828-1911), Katarzyna (22 XI 1831-po 1854), Józef (13 III 1837-po 1851) – Michalczewscy.

• WINCENTY Zaczkowski h. Rawicz (ok. 1780-po 1811), właściciel dóbr ziemskich we wsi Potrzasków, parafia Grabów, pow. Łęczyca, obecnie woj. łódzkie, 1811 (MK Grabów); ż. (ok. 1805) Józefata Rudnicka (ok. 1785-po 1811), c. prawd. Tytusa i Scholastyki Różyckiej; dzieci: Wojciech (Adalbert).

Źródła: Bork. Sp. 522; Nies. t.10/13; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/552.