Ejchler

Ejchler h. Dębnik, vel Eychler, Eichler, pochodzenia niemieckiego, wyznania ewangelickiego. Mieszczanie tego nazwiska, zwani później też Achlerami, notowani są w aktach krakowskich w XVI wieku. Jan, ławnik krakowski 1536. Stanisław, pisarz miasta Krakowa 1541 (Bon.). Karol Ejchler, właściciel apteki w Międzyrzecu Podlaskim, za zasługi w zwalczaniu epidemii cholery w Międzyrzecu, otrzymał nobilitację z herbem nazwanym Dębnik w 1844 r., na co dyplom wydany 25 III 1845 r. Jego potomstwo zostało wylegitymowane ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1846-1860.
Herb — w polu błękitnym trzy złote gałązki dębowe: dwie i jedna, o dwóch listkach i jednej żołędzi, ułożone gałązkami do góry ukośnie w lewo. Nad hełmem w koronie między dwiema złotymi kopiami, rycerz w zbroi, prawą ręką węża trzymający, lewą oparty o biodro, z gwiazdą sześciopromienną złotą nad szyszakiem (Ostr.).

• JADWIGA Helena Franciszka Ejchler (8 III 1827-1903), c. Karola i Fanny Matyldy Hoeft; razem z rodzeństwem wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1846-1860 z herbem Dębnik (Urus.); ur. Międzyrzec Podlaski, ówczesna gubernia podlaska, chrz. 1827, zm. lat 75 (MK Międzyrzec Podlaski); m. (ok. 1845) Adam Pankiewicz (1808-1883), sztabs-lekarz w mieście Zduńska Wola 1848, wyznania ewangelickiego; ur. Bobrowa (ME Zduńska Wola); dzieci: pięcioro, m. in. Kamila Fanny (ur. 1848 Zduńska Wola), Eugeniusz (1857-24 XII 1898), kompozytor, pianista, pedagog; zm. Szpital Tworki, parafia Żbików, woj. mazowieckie, lat 32, żona Maria Beohte, Bohte, Botte? (MK Żbików); Józef Saturnin (1866-1940), malarz, ur. Lublin – Pankiewiczowie.

• KAROL Bogumił (Gottlieb) Ferdynand Ejchler (1792-10 XII 1854), s. Bogumiła (Gottlieba) i Justyny Adam, aptekarz, autor pierwszego polskiego podręcznika aptekarskiego, uczestnik kampanii napoleońskiej 1812, kawaler Orderu Św. Stanisława 3 klasy; studiował farmację na Uniw. Warszawskim, praktykował w różnych aptekach w Bydgoszczy, dowodził furgonem aptecznym w wyprawie na Moskwę 1812, po 1812 pracował w Warszawie; w 1819 przybył do Międzyrzeca Podlaskiego, dawna gubernia podlaska, gdzie został właścicielem apteki; za zasługi dla armii rosyjskiej tak w roku 1815 jak w r. 1831 w czasie trwania cholery w Międzyrzecu, otrzymał nobilitację z herbem nazwanym Dębnik w 1844 r., na co dyplom wydany 25 III 1845 r. przez cara Mikołaja I; jego potomstwo zostało wylegitymowane ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1846-1860; także: Eychler, Eichler, wg Uruskiego był synem Gotfryda Eichlera; ur. Bydgoszcz, zm. Międzyrzec Podlaski (Urus.; Ostr.); ż. (25 X 1820 Warszawa) Fanny Matylda Hoeft (ok. 1803-po 1843), c. Fryderyka i Doroty NN.; ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VI); dzieci: jedenaścioro, m. in. Karol, Jadwiga, Helena, Renata, Maria, Bogumir.

Źródła: Bon. t.5/225; Bork.; Ostr. cz.1/100, nr 531, cz.2/58; Szl. Król.; Urus. t.3/376; Wikipedia: 1, 2, 3.