Dworakowski h. Ślepowron (później też h. Korwin), vel Korwin-Dworakowski, z północnego Mazowsza przenieśli się na Podlasie i założyli w ziemi bielskiej cztery osady z nazwą Dworaki – Pikaty, Staśki (Staszki), Staśkowięta i Orawka.
Drobna szlachta, do płowy XV wieku zwali się Dworakami, później też Dworakowiczami (Dworakowic). Notowani w aktach ziemi bielskiej od 1435 r.
Piotr, dziedzic na Dworakach-Pikatach a Maciej i Wawrzyniec, na Dworakach-Staśkowiętach w 1562 r. Franciszek, subdelegat grodzki brański 1787. Stanisław, instygator komisji wojskowej obojga narodów 1791.
Licznie rozrodzeni na Podlasiu, przenosili się w inne strony. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jedni z herbem Korwin, inni z herbem Ślepowron. Herbarze wymieniają ponadto Dworakowskich h. Abdank i h. Rola.
• ANTONINA Małgorzata Konstancja Dworakowska (ok. 1821-28 I 1900), c. Jana i Joanny Radłowskiej; ur. Dworaki, parafia Płonka Kościelna, gmina Łapy, pow. Białystok, woj. podlaskie, zm. Kuczyn, parafia Kuczyn, pow. Wysokie Mazowieckie, lat 78, wdowa (MK Płonka); m. (ok. 1845) Stanisław Pętkowski (ok. 1810-p. 1900).
• JÓZEF Dworakowski (ok. 1795-po 1854), s. Stanisława i Katarzyny Idźkowskiej; zamieszkały prawd. parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie (MK Kobylin); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1854 r. z herbem Korwin (Urus.); ż. (1820 Kobylin) Tekla Truskolaska h. Ślepowron (ok. 1800-po 1825), c. Krzysztofa i Petroneli Zaleskiej; ślub w parafii Kobylin Borzymy, miejscowość: Franki Dąbrowa (MK Kobylin).
Źródła: Bon. t. 5/120-121; Kap.; Szl. Król.; Urus. t. 3/304-305.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz