SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 26 marca 2017

Idźkowski

Idźkowski h. Jastrzębiec, czasem Ićkowski, Idzikowski, w ziemi bielskiej, dziedziczyli na Idźkach-Wyknie, Idźkach-Młynowiętach (dziś Idźki-Młynowskie) i Truskolasach, leżących obecnie w gminie Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie. 

Bartłomiej i Maciej, synowie Andrzeja, Piotr i Marcin, synowie Stefana, Jan i Wincenty, synowie Augusta, dziedzice we wsi Idźki-Wykno, w ziemi bielskiej 1585 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). W XIX wieku wsie te stanowiły tzw. okolicę szlachecką, zamieszkałą przez zagrodową szlachtę. 

Idźkowscy herbu Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Niektórzy z nich podali za swój herb - Ślepowrona.

Genealogia
(osób: 83)



inż. Adam Idźkowski
(1798-1879)

• ANDRZEJ Idźkowski h. Jastrzębiec (ok. 1775-po 1810), dziedzic cząstkowy we wsi Idźki, parafia i gmina Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1839-1856 z herbem Jastrzębiec (Urus.; Szl. Król.); ż. (II 1802 Sokoły) Apolonia Porowska (ok. 1780-po 1802); ślub w parafii Sokoły (MK Sokoły); dzieci: Paweł.


• FLORENTYNA Idźkowska h. Jastrzębiec (ok. 1855-po 1876), c. Karola i Marianny Roszkowskiej, dziedziczka części wsi Idźki Wykno, parafia i gmina Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie; ur. Idźki Wykno, parafia Sokoły (MK Sokoły); m. (1876 Sokoły) Franciszek Ksawery Pogorzelski (ok. 1847-po 1876), s. Franciszka i Apolonii Truskolaskiej; ur. Kobylin Pogorzałki; ślub w parafii Sokoły, uwagi: on lat 29, ona lat 21 (MK Sokoły); dzieci: 1/ Wiktoria Florentyna Pogorzelska (ok. 1880-po 1900); voto: (1900 Kobylin Borzymy) Franciszek Dworakowski (ok. 1870-po 1900), s. Feliksa i Józefy Roszkowskiej (MK Kobylin).


Źródła: Bon. t. 8/27; Szl. Król.; Urus. t. 5/245.


Idźkowski h. Ślepowron, vel Idzikowski, Korwin-Idźkowski, w pónocnym Mazowszu, z Idzikowic, w pow. ciechanowskim, później także na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Używali przydomku Korwin. 

Jakub Bujno z Idźkowa, notowany w aktach wąsoskich 1439 r. Wawrzyniec Idzikowski, pisarz grodzki stężycki 1568 r. Jan, dziedzic części Bolęcina, w pow. ciechanowskiem, 1567 r., a Rosław, posesor Niewskurza, w pow. nurskim, 1578 r. (Paw.). 

Maciej Idzikowski, podstarości zakroczymski 1669 r. Jan Idzikowski, radca nadworny królewski 1789 r. Franciszek Idźkowski, skarbnik bracławski 1729 r. Michał Korwin Idźkowski, komornik ziemski bielski 1779 r., regent archiwum Komisji edukacyjnej 1780-1793. Michał Idźkowski, sędzia pokoju pow. tykocińskiego 1810 r.

Idzikowscy herbu Ślepowron podpisali elekcje: 1648 r. z ziemią zakroczymską, 1697 r. z woj. podlaskim, 1764 r. z woj. połockim.

Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani zostali m.in. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej i radomskiej. Niektórzy z wylegitymowanych należeli właściwie do herbu Jastrzębiec, gdyż pochodzili od Adama, komornika ziemskiego bielskiego 1721 r.

(osób: 23)


• ANNA Anastazja Idźkowska h. Ślepowron, voto Szepietowska (7 V 1812-po 1840), c. Franciszka Pawła i Salomei Budziszewskiej; razem z ojcem wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1840 r. z herbem Ślepowron, zapisana do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej; ur. Wojny Szuby, parafia Dąbrówka Kościelna, dawny pow. łomżyński, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, chrz. 1812 (Sęcz.; MK Dąbrówka Kościelna); m. NI. Szepietowski (ok. 1800-po 1840).


• FRANCISZEK Paweł Idźkowski h. Ślepowron (ok. 1780-po 1840), s. Walentego i Rozalii Skłodowskiej, dziedzic cząstkowy wsi Skłody Przyrusy, parafia Piekuty, dawny pow. łomżyński, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1840 r. z herbem Ślepowron, zapisany do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej (Sęcz.); ż. (1 V 1811 Dąbrówka) Salomea Budziszewska (ok. 1785-po 1827), c. Tomasza i Teresy Łączyńskiej; ślub w parafii Dąbrówka Kościelna, pow. Wysokie Mazowieckie, miejscowość: Wojny, uwagi: ona wdowa 1v. Mieczkowska (MK Dąbrówka Kościelna); dzieci: Anna, Roman, Józefa.


Źródła: Bon. t. 8/26, 27; Sęcz.; Urus. t. 5/244, 245-246.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz