Herb — tarcza przedzielona w poprzek, górne pole czerwone, dolne czarne, w środku tarczy na obu polach obrączka złota, do niej przyczepione trzy żołędzie złote, na szypułkach złotych, prostych, dwie i jedna; na hełmie w koronie gałązka dębowa z żołędzią i dwoma listkami, między dwoma trąbami, których górne połowy czerwone, a dolne czarne (Urus.).
Stanisław Jachowicz
(1796-1857)
• STANISŁAW Jachowicz (1796-24 XII 1857), s. Wojciecha i Wiktorii Dobrzańskiej, pedagog, poeta, pionier literatury dziecięcej w Polsce, autor bajek i powiastek; działacz filantropijny, kierownik Instytutu Moralnie Zaniedbanych Dzieci, organizator i opiekun pierwszej wzorcowej ochronki w Warszawie; uzyskał prawa nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1852; ur. Dzików, obecnie dzielnica Tarnobrzega, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, aleja katakumbowa, filar 8, naprzeciw kw. 4-IV (Bon.; Urus.; Cm. Pow.); 1ż. (1823 Warszawa) Salomea Elżbieta Jabłońska (ok. 1800-1824), c. Jacentego i Tekli Cieplińskiej; zm. Warszawa (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VII); dzieci: Dobrosław; 2ż. (p. 1842) Antonina Joanna Ośniałowska h. Trąby (ok. 1810-po 1846); dzieci: Eryk, Rudolf.
• TERESA Jachowicz (ok. 1740-po 1770), c. Stanisława Kostki i Marii Pruskiej (Bon.); m. (ok. 1760) Dominik Szeptycki (ok. 1735-po 1770), s. Ludwika i NI. Dobrzynieckiej, skarbnik, następnie stolnik latyczowski; dzieci: Nikodem Szeptycki (ok. 1765-po 1800), szambelan króla Stanisława Augusta.
Źródła: Bon. t.8/127-128; Ostr. nr 490; Szl. Król.; Szl. Gal.; Urus. t.5/309-310.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz